Bleed Forever(Nieuw!)

Dane Lupos

Dane keek eventjes pijnlijk. Het leek hem niet echt fijn om met een bezem in z'n reet over het zwerkbalveld te gaan. Bovendien zou dat ook behoorlijk gênant zijn. Dane moest voor dit jaar sowieso wel even een goede aanpak bedenken. Vorig jaar hadden ze maar net de cup gewonnen en dit jaar zouden ze de cup dik moeten gaan winnen. Hij wist ook dat de Zwadderaars het op de een of andere manier voor elkaar kregen om elk seizoen steeds sterker te worden. Dane had geen zin om de cup af te staan en zeker niet in zijn laatste schooljaar. Dane bedacht om in de trein alvast een beetje een aanpak uit te gaan werken op perkament, zodat ze gelijk de eerste dag al iets hadden en ze zo snel mogelijk aan de audities konden beginnen. Hoe sneller, hoe beter en hoe sneller ze ook één geheel waren en ook in vorm. Dane grinnikte toen Kyle zich verslikte in zijn water. Hij klopte hard op zijn rug, zodat hij niet zou stikken. Dane keek eventjes met een opgetrokken wenkbrauw naar Kyle. 'Gewoon, ik ben geïnteresseerd.' zei Dane droogjes. Dane dacht eventjes na en keek terwijl hij nadacht naar de lucht, die niet echt geheel blauw was. 'Nou, hoe jonger hoe beter he!' zei Dane lachend voor de grap, maar Kyle had inderdaad gelijk. Hij vond Anna echt super leuk. 'Straks vindt Anna mij niet leuk, man. Ik moet toch een soort tweede keus hebben. Ik wil niet forever alone zijn hoor.' legde Dane uit.

Remus
Remus had ineens een duivelse plagerige grijns op zijn gezicht "Zit je in de overgang of moet je ongesteld worden Melian?" vroeg hij onschuldig. Hij liep snel naar buiten voor Melian iets kon zeggen of doen tegen de opmerking die hij net maakte en zag de jongens buiten op een muurtje zitten wachten op hen. Hij keek achterom om te kijken of Melian hem volgende en om te controleren of ze echt van die depressieve bui af was en dat alles nu goed was of dat ze nog steeds ergens zo'n vaag gevoel had. Hij ving een deel van het gesprek tussen Dane en Kyle op, ze hadden het over Zwerkbal, zal ook eens niet zo zijn natuurlijk. Als Dane het niet over meiden had of liep te klagen over de hoeveelheid huiswerk, had hij het wel over zwerkbal. Remus rolde met zijn ogen. Remus hoopte maar dat Mel nu van die gekke ideeën af was en anders zou hij het er gewoon weer uit praten.

Kyle
Kyle keek Dane aan, met een pokerface, en schoot toen keihard in de lach waardoor zijn vader hem even verbijsterd aankeek die net naar buiten was gekomen. Kyle donderde van het muurtje af maar voelde geen eens pijn of iets hij ging alleen maar kapot van het lachen. "Hoe jonger hoe beter? Hoor dat dan! Dan ben jij van school af en zit je chick nog te studeren nee lekker is dat" zei hij nog nalachend en uithijgend toen hij overeind was gekomen. "En wat Anna betreft, je moet met haar gaan praten gast en niet alleen van een afstandje naar haar blijven kijken en kwijlen. Echt als je een wolf was geweest had je staan kwispelen. Of als Sirius als hond kan ook nog.." zei hij ineens bedachtzaam. Kyle veegde de tranen van de pret van zijn gezicht af en schudde zijn hoofd "Soort van back up plan je bent te erg. Je gaat al verder kijken terwijl je niet eens weet of je uberhaupt een kans maakt bij Anna. Als ik jou was zou ik me meer zorgen maken daarom dan om een back up plan hoor. En ik denk niet dat je forever alone zal zijn Dane. Jij hebt keuze genoeg in je eigen jaar iedereen loopt achter je reet aan." hijzelf had ook meiden achter zijn kont aan, iets wat hem lichtelijk irriteerde maar Dane vond al die aandacht super....

Melian Snape

Melian fronste eventjes. 'Hé dat is niet lief om te zeggen!' zei ze lachend. Melian draaide zich nog eventjes om en bekeek eventjes alles. Ze pakte haar toverstok en sprak nog wat bezweringen uit, zodat het huis netjes en schoon zou blijven. Melian sloeg daarna haar armen over elkaar heen. Ze was best tevreden hoe het eruit zag, redelijk netjes dus. Ze stopte haar toverstok weg en liep naar de gang, waar ze de laatste twee hutkoffers mee naar buiten sleepte. 'Fucking hutkoffers!' zei Melian grommend. Moeizaam liep ze de deur uit. Ze had haar toverstok maar even tussen haar tanden, haar tas om haar schouders en een hutkoffer in iedere hand. Toen ze buiten stond zette ze de hutkoffers precies naast Remus neer. Melian draaide zich meteen weer om om de deur goed dicht te doen, wat ze dan ook deed. Ze draaide de deur op slot met haar toverstok en stopte die vervolgens weg. Melian liep naar de drie jongens toe. 'Ik ben klaar om te gaan.' zei ze. Melian voelde zich alweer kalmer, maar ze zou pas helemaal relaxed zijn als ze eenmaal bij het perron waren.

Dane Lupos

Dane keek Kyle verbaasd aan. Een jonge chick was toch juist chill? Dacht Dane. Als hij dan oud en lelijk was, dan zou zij nog mooi en levendig zijn. Dat was Dane's theorie, maar over meiden waren de meningen meestal verdeeld tussen Dane en Kyle. 'Sshhht! Ik wil het er niet over hebben!' siste Dane en hij gaf Kyle een klein duwtje met zijn elleboog. Hij had namelijk gezien dat zijn vader ook naar buiten was gekomen. Het verbaasde Dane eigenlijk nog steeds dat zijn vader er nog geen woord over had gezegd. 'Gelukkig maar. Ik zou echt dood gaan als ik voor altijd alleen zou moeten blijven hoor. Vreselijk toch. Dan zal ik als ik oud ben net zo'n vieze gast lijken die alleen maar naar jongen meisjes kijkt. Dane rilde bij dat idee. Bah. Hij stond op toen hij ook zijn moeder door de deuropening zag komen. Blijkbaar ging het wel weer iets beter met haar. Dane keek naar Kyle en vond het best lullig voor hem dat hij nog niet mocht verschijnselen. Dane vond het echt vreselijk handig om te verdwijnselen en verschijnselen. Het scheelde heel veel tijd en het was opzich best grappig om te doen. In het begin had hij nog wel moeite gehad ermee. Dan bleef bijvoorbeeld een pluk haar of huid achter. Nu ging het al beter, alleen af en toe ging het nog niet goed.

heaven schreef:Sirius

Sirius keek haar lang zwijgend aan met een stalen gezicht en was aan het bedenken wat hij nu moest gaan zeggen. Hij was niet van plan haar te verlaten, absoluut niet maar het was voor hem ook niet echt prettig om dan het ene moment te horen dat ze er niet zeker van was en dan t andere moment dat ze hem niet ging verlaten het was nogal verwarrend en hij wist niet wat hij ervan moest denken. Sirius ging rechtop zitten toen ze over leeftijd begon en rolde met zijn ogen "Luth die discussie hebben we al een miljoen keer gehad hoe vaak ga je dat nog omhoog brengen?" vroeg hij met een opgetrokken wenkbrauw. "En ik ga je niet verlaten maar je moet begrijpen dat het voor mij ook niet echt een geweldig gevoel is als je het ene moment zegt dat je er niet zeker van bent en het andere moment dat je niet bij me weg wilt en alles. Ik weet niet wat ik ermee aanmoet. En als Charlie terug komt zal het alleen maar erger worden, je twijfels. Ik wil het niet beïndigen het idee alleen al geeft me t idee dat ik mezelf van kant wil maken, maar dit kan zo ook niet verder. Zoals ik vanmorgen al zei, je moet je gedachten en gevoelens op een rijtje gaan krijgen want zo is het voor mij niet prettig, voor jezelf niet en op een gegeven moment gaan andere mensen oppikken dat er iets mis is , waaronder Charlie en je ouders." zei hij simpel.

Luthien zuchte diep, ze luisterden naar wat Sirius allemaal zei en knikte, ze snapte dat dit ook niks voor hem was op deze manier, en dat hij haar moest delen, ze zuchten diep, als Charlie niet zo vaak weg was geweest was dit geen van alle gebeurt, want als Charlie er was was ze gelukkig getrouwd maar dat was alleen als hij er was als hij er niet was miste ze het gebrek aan een partner ze kon niet goed zonder partner. "Ik zal me best doen."zei ze uiteindelijk over het alles op een rijtje zetten gebeuren, ze zuchten nog eens diep en keek hem aan. "Ik heb nog wel een uurtje voor ik naar huis moet."zei ze toen tegen hem, misschien dat ze nog even samen wat konden eten. Of iets anders samen konden doen,. Ze realiseerde zich ook dat ze niet precies wist wanneer Charlie terug kwam ze zuchten diep. "Je had mijn nieuwe huisje zeker nog niet gezien in Zweinstein?" Vroeg ze aan Sirius zij en Charlie hadden het vla voor Charlie naar Roemenië ging gekocht maar ze hadden nog geen mens hun huis laten zien althans niet echt zodra Charlie terug was zouden ze een housewarming geven ze wilde Sirius aan de ene kant niet uitnodigen maar ze moest wel want aks ze haar oom niet zou vragen zou het vreemd zin. En het zou ook vreemd zijn als Sirius niet kwam niemand wist van hn relatie maar wel dag zij en Sirius een goede band hadden als 'nichte en oom' dacht iedereen maar zij wisten wel beter.

Christina was blij dat haar man eindelijk het een en ander aan haar vertelden ze glimlachte toen hij zei dat hij haar nooit zou verlaten en alles. Ze kuste hem nog een zachtjes op zijn mond "dat was echt een rot jaar, en Sirius maar blijven zeggen dat hij altijd al gelijk
Had gehad dat je gewoon het schoothondje van voldomort was en alles."zuchten ze. Sirius had het blijven zeggen hoe stom ze was geweest hem te vertrouwen, maar serverus had haar de dag voor zijn dood alles verteld, dat was toen ook de dag geweest dat luthien verwerkt werd. Ze keek hem aan, "heb je weer zin om naar Zweinstein te gaan?" Vroeg ze aan hem.

Severus Snape
Hij hoorde wat ze zei over haar halfbroer. Wat hij van Sirius vond, wist vrijwel iedereen. Ze waren nu niet echt de beste vrienden, maar tegen Christina zei hij niet echt zijn mening over haar broer. Dat zou ze ook niet doen over zijn zus. Althans, Melian was in veel opzichten beter dan Zwarts. ''Ik was een spion, en juist doordat mensen dachten dat ik aan de slechte kant stond, maakte het juist beter om mijn plan uit te voeren. '' Besloot hij maar luchtig te zeggen, om Sirius niet aan te vallen in Chrsitina's bijzijn. Hij knikte even toen ze de vraag stelde of hij zin had om naar Zweinstein te gaan.''Ja. Jij?''

Revius Alast
‘’Er zullen vast wel nog wat voormalige Dooddoeners verborgen zitten die hun straf in Azkaban willen ontwijken. En anders kan ik nog steeds leraar worden.’’ Zei hij luchtig. Revius knikte even om de ouders van Zoey te begroeten. Hij kon het wel goed vinden met hen. Zijn blik ging weer naar Zoey die het over haar droombaan had. ‘’Daarom. Je verleert het vliegen op een bezem niet snel.’’ Zei hij met een grijns. Hij staarde even in het niets en knikte even. ‘’Ik ben ook blij dat ik niet toen op school zat. ‘’ Hij keek weer naar zijn moeder. Zij had het wel allemaal meegemaakt, maar ze had het overleefd. Net zoals velen anderen. Maar er waren ook velen gesneuveld. Hij kon een glimlach niet onderdrukken toen hij de bijdehante opmerking van Zoey hoorde.’’Zullen we een coupé alleen pakken?’’ Vroeg hij zacht richting haar. ‘’Geen last van anderen.’’

Christina glimlachte naar Severus. Ze keek hem aan. "Tuurlijk heb ik zin, alleen het jammeren is, als we op je kantoor zijn moeten we er altijd rekening mee houden dat er onbeschaafde leerlingen zijn die gewoon naar binnen kunnen lopen"zuchten ze vorig jaar toen ze 'bezig' waren had een leerling hun betrapt, die zonder kloppen binnen kwam...nou dat had ie daarna wel even afgeleerd om zonder kloppen naar binnen te gaan, ze glimlachten naar hem en gaf hem nog een kus. ze keek hem sneaky aan. ze deelden op Zweinstein gelukig wel dezelfde vertrekken. "Baal je er niet van dat je eerst schoolhoofd was en nu zelfs niet eens meer plaats vervagend school hoofd bent?"Vroeg ze aan hem.

Severus Snape
''Een simpel spreukje die een slot op de deur zet, waar Alohomora niks tegen helpt.'' Zei hij luchtig. ''En als ze toch een manier vinden om naar binnen te komen, dan heb ik wel nog strafwerk voor ze.'' Het was zwak uitgedrukt, maar ze snapte wel wat hij bedoelde, ging hij vanuit. ''Ik was schoolhoofd in een tijd dat Zweinstein overgenomen was door Voldemort. Toch is het een plek die ik niet zomaar wilde opgeven. Ik baal er wel van, maar wat kan ik er tegen doen?'' Zei hij met een retorische vraag, ofwel niets. ''Ik ben allang blij dat ik leraar Verweer wederom ben.'' Hij wierp even een blik op de klok.''Laten we maar gaan, anders komen we te laat.'' Weliswaar konden ze nog steeds op andere manieren bij Zweinstein komen, maar als ze gewoon de trein haalden, was dat het beste.

Christina zuchten even. "Severus, we hoeven er pas over een uur te zijn."Verbeterde ze hem."De trein vertrekt nu een uurtje later dan 18 jaar geleden hoor."zei ze lachend tegen hem. "We kunnen nog even rustig koffie of thee drinken Severus.":zei ze toen tegen hem. "ik vind het eigenlijk heel erg oneerlijk mede dankzij jou is Voldemort dood en Zweinstein gered, en dan mag je niet eens meer plaats vervagend schoolhoofd zijn."zei ze tegen hem. ze zuchten het was niet zo dat ze het Remus niet gunden, maar Severus was zelfs gestorven voor de school. "je vind het vast erg leuk dat Harry Potter de beveiliging van de school dit jaar regelt."plaagde ze haar man mee, "En ga je Luthien weer lekker verschut zetten op school?"vroeg ze plagend, ze wist maar al te goed dat Severus hun dochter afetoe best als een klein kind kon behandelen in de lessen waar iedereen bij was, vorig jaar toen hij hoorde dat ze ging trouwen met Charlie had hij haar gewoon aan der arm waar iedereen bij zat mee naar buiten gesleurd, ze vroeg zich af of Severus zich er nu wel bij neer had gelegd.

Severus Snape
Severus keek even niet begrijpend naar Christina en knikte toen. ''Sorry,had de oude tijd nog in mijn hoofd.'' Zei hij met een grijns. ''Oneerlijk of niet. Ik kan er niks tegen inbrengen, Anderling was altijd al het vervangende schoolhoofd toen Perkamentus er was, dus snap wel dat zij nu het schoolhoofd is. '' Remus had hij geen problemen mee gehad de laatste tijd, weliswaar waren ze geen vrienden, maar als hij moest kiezen tussen Sirius en Remus, dan zou hij sowieso Remus kiezen.''Het schoolbestuur maakt deze keuzes. Ik kan me er alleen bij neer leggen, of het eerlijk is of niet.'' Toen ze over Potter begon, trok hij een wenkbrauw omhoog.''Potter is arrogant zoals zijn vader, al slijmt hij wel de laatste tijd. En waar ik een hekel aan heb, zijn slijmballen. Dat merkt ie ook wel snel genoeg.'' Zei hij met een grijns. ''Ik kan niks beloven. Zolang ze weer geen onthullingen doet waar mijn maag een ommekeer van maakt, lijkt het me niet nodig.'' Het laatste zei hij met een glimlach.

Christina lachten. "Alles wat jouw kleine meisjes betreft vind je ernstig wat ze je verteld."lachten ze tegen hem en ze gaf hem een kus. "Ook toen je voor het eerst hoorden dat ze uberhaupt met Charlie ging, dat vond je ook al zo leuk, je bent echt veel te beschermend tegenover je dochter Severus, onze dochter trouwens. lachte ze tegen hem. "weetje, we zijn al samen sinds we 16 waren maar toch had ik nooit aan kinderen gedacht overwacht tot we een kind zouden krijgen, maar ik ben er super blij mee."lachte ze naar hem, ze dacht aan toen ze nog geen kinderen hadden. Christina zag Severus toen meerder deel van het jaar niet, ze waren ook pas 18 jaar geleden met elkaar getrouwd, ze hadden wel al een relatie vanaf hun 16e maar man en vrouw, dat waren ze pas 18 jaar. Ze dacht terug aan hoe Severus haar vroeg om te trouwen.

Harry Potter

Harry was al vroeg gearriveerd op perron 9 3/4. Hij had enkel zijn hutkoffer bij zich en een mantel die hij straks onderweg naar Zweinstein zou aantrekken. Harry had ergens een naar gevoel in zijn maag. Hij zou vandaag de familie Sneep weer onder ogen zien. Al 18 jaar lang probeerde hij het een beetje goed te maken met Sneep. Harry kende Sneep natuurlijk al langer dan 18 jaar en wist dat Sneep veel te stug was om hem zoiets ooit te vergeven. Hij had dagen lang over zijn moeder en Sneep na gedacht en hij voelde zich er altijd raar bij als hij eraan dacht. Harry had zijn moeder eigenlijk altijd beschouwd als de liefste persoon op aarde, wat hij overgens nog steeds vond, en had nooit verwacht dat zij iemand in de steek zou laten zoals ze bij Severus had gedaan. Harry keek om zich heen. Het perron begon al wat langzamer voller te stromen. Hij zat nog steeds stil op zijn hutkoffer en verroerde zich amper. Vroeger was hij helemaal niet zo, juist het tegenovergestelde. Maar de tovenaarsoorlog had hem veranderd en Harry was niet meer dezelfde Harry geweest die hij altijd was.

Anna Kragge was thuis bij haar vader, ze had geen moeder meer die was een paar jaar terug overleden. Ze had niet echt een leuke vakantie gehad, haar vader deed wel haar best en ze hield wel van haar vader maar een echt goede band met haar vader had ze niet. Het was altijd toch een soort van afstand haar vader leek ook altijd wel of hij express als hij bij haar was zo min mogelijk emotie toonden, terwijl hij de enige familie was die ze had. Ze was dus erg blij dat ze weer terug mocht naar Zweinstein. Ze moest denken aan Dane Lupos...de jongen waar ze verliefd op was. Anna was alleen veel te verlegen om daar ook maar ooit wat van te vertellen tegen Dane, en ze kon gewoon niet geloven dat zo een leuke jongen als Dane wat voor haar zou kunnen voelen. Buiten dat zou haar vader ook afmaken als hij erachter kwam, ze zuchtte diep. Anna had tot nu toe weinig geluk in haar leven gekend en ze geloofde ook niet dat dat snel ging veranderen. Wie kon er nou van haar houden?

Severus Snape
''Ze is mijn enige dochter. Onze enige dochter. Ons enige kind. Natuurlijk ben ik beschermend tegenover haar en wil ik dat haar niks gebeurt. Dat ze met een Wemel iets heeft, was nu niet echt de eerste persoon die ik in mijn hoofd had die iets met haar zou krijgen. En daarbij, Charlie is een stuk ouder dan haar.'' Hij schudde zijn hoofd. Hij wilde natuurlijk wel dat zijn dochter blij was, maar hij keurde het nog steeds niet goed. Al liet hij dat niet echt merken. ''Als we te snel met kinderen waren begonnen, kwam dat nogal met school in de problemen.'' Zei hij met een glimlach.'Ik ben blij dat we gewacht hebben tot we getrouwd waren om toen pas een dochter te hebben. Nu hebben we genoeg tijd voor haar. Nou ja, we zijn op school als ze ons nodig heeft en dan kunnen we een oogje in het zeil houden''  Zei hij met een grijns.

Christina glimlachte naar hem. "najah gewacht kan je het niet noemen want ik was al zwanger voor we getrouwd waren."grinkte ze naar hem ze gaf hem een stevige knuffel. "Het was echt een chaos toen je dood was.."Zei ze met een brok in haar keel ze had hier nooit eerder over kunnen praten de beelden stonden in gegriefd als de dag van gisteren. "Harry, Hermelien en Ron kwamen uit het boten huisje...Hermelien zat onder het bloed die had blijkbaar geprobeerd het bloedden te stoppen ofsow...het was duidelijk dat er wat ergs was gebeurt maar ik had geen idee dat het om jou ging...ik was in een soort vage waan dat jou toch niks kon gebeuren."voegde ze eraan toe. "terwijl dat natuurlijk onzin was, ik wou erheen gaan om te helpen met mijn heler skills zegmaar..maar Minerva hield me opeens tegen..toen wist ik dat het om een bekenden moest gaan want waarom hield ze me anders tegen ik was gewend aan ernstige dingen te zien aangezien ik gewoon heler ben natuurlijk...Ron had het blijkbaar verteld aan Minerva dat jij dood was."Zei ze toen. "daardoor wist ze het." even slaakte Christina een zucht en stopte ze met praten. "Ik dacht eerst misschien gaat het om Remus of iemand anders, maar hoe steviger ze me vasthielden om me tegen te houden voordat ik naar het boten huisje ging hoe meer het tot me door drong, er was iets met jou gebeurt."ze keek Severus nu met tranen in der ogen aan. "Niemand hoefde het me te vertellen ik wist gewoon dat je dood moest zijn, ik weet nog dat alles zwart leek te worden dat ik schreeuwde dat ik begon te trekken en te duwen dat ik naar je toe wilde om het zélf te zien, dat ik echt gewoon zwaar hysterich werd, en toen"Christina slikte een brok weg, haar keel deed pijn, ze voelde zich nog steeds verdrietig als ze eraan dacht. "Werd je lichaam naar boven gedragen je zat onder het bloed ogen open, het was vreselijk hoe je eruit zag, en het enige wat ik wist was dat mijn wereld aan het instorten was...de avond ervoor hadden we nog samen in bed gelegen, na een jaar scheiding wist ik alles, na een jaar jou missen waren we terug bij elkaar was alles weer goed en toen werd je alweer van me afgenomen, ik kon het echt niet aan, ze hebben me moeten verdoven om me rustig te krijgen want ik ging hyper ventileren en kon gewoon niet meer ademen...de gedachten zonder jou...ik kon het ook gewoon echt niet."Hoe veder ze sprak hoe steviger ze hem vasthield, het was bijna alsof ie nu weer ieder moment dood neer kon vallen. "Het volgende dat ik nog weet is dat alles zwart werd en ik op de ziekenzaal wakker werd..Melian en Remus waren bij me...en daarna brak de strijd tussen Harry en Voldemort los en toen heeft Remus me verteld dat het geen droom was dat je echt dood was en dat ik verdoofd was en alles."zei ze ze legde haar hoofd op zijn schouders.

Remus

Remus wachtte braaf buiten op Melian, toen die zich eenmaal bij hen had gevoegd met de mededeling dat ze klaar waren om te gaan kwam Kyle bij hem staan met de schoonmaakkisten van hem en Dane in zijn hand, dan konden Dane en Melian makkelijker de andere hutkoffers meenemen allebei 2. "Goed, we zien jullie zo op het perron" zei hij tegen Mel en Dane en Kyle pakte zijn onderarm beet. Remus verdwijnselde en kwam weer op het perron tevoorschijn. Kyle wankelde even, het bleef een raar gevoel hoe vaak hij het ook had gedaan, Remus hield Kyle nog even vast totdat die stabiel op zijn benen stond en keek toen rond om te zien of hij al bekende zag. Natuurlijk zag hij bekende maar meer bekende met wie hij ook daadwerkelijk iets mee te maken had zoals Harry Ron of Hermelien, of Marcel of de andere docenten. Kyle keek ook om zich heen om te zien of hij zijn vrienden ergens kon vinden maar het was nog erg rustig op het perron. Remus' z'n oog viel op Harry die op zijn hutkoffer ook zat rond te kijken "Ik ben zo terug Kyle wacht hier op je moeder en broer." zei hij tegen Kyle die droog knikte en even naar Harry keek. Remus liep op Harry af "Hee, wat doe je hier? Hoor jij niet nu op het ministerie te zijn? Of in elk geval bezig te zijn met het zoeken van Amycus en Rabastan?" vroeg hij.

hermelien2607 schreef:
Luthien zuchte diep, ze luisterden naar wat Sirius allemaal zei en knikte, ze snapte dat dit ook niks voor hem was op deze manier, en dat hij haar moest delen, ze zuchten diep, als Charlie niet zo vaak weg was geweest was dit geen van alle gebeurt, want als Charlie er was was ze gelukkig getrouwd maar dat was alleen als hij er was als hij er niet was miste ze het gebrek aan een partner ze kon niet goed zonder partner. "Ik zal me best doen."zei ze uiteindelijk over het alles op een rijtje zetten gebeuren, ze zuchten nog eens diep en keek hem aan. "Ik heb nog wel een uurtje voor ik naar huis moet."zei ze toen tegen hem, misschien dat ze nog even samen wat konden eten. Of iets anders samen konden doen,. Ze realiseerde zich ook dat ze niet precies wist wanneer Charlie terug kwam ze zuchten diep. "Je had mijn nieuwe huisje zeker nog niet gezien in Zweinstein?" Vroeg ze aan Sirius zij en Charlie hadden het vla voor Charlie naar Roemenië ging gekocht maar ze hadden nog geen mens hun huis laten zien althans niet echt zodra Charlie terug was zouden ze een housewarming geven ze wilde Sirius aan de ene kant niet uitnodigen maar ze moest wel want aks ze haar oom niet zou vragen zou het vreemd zin. En het zou ook vreemd zijn als Sirius niet kwam niemand wist van hn relatie maar wel dag zij en Sirius een goede band hadden als 'nichte en oom' dacht iedereen maar zij wisten wel beter.

Sirius
Sirius was nog steeds sceptisch over het hele gebeuren en het was nog steeds dus een onzekere boel maar hij besloot het maar te laten rusten voor nu gezien hij geen zin had in ruzie of depressief gedoe en Luthien moest ook zo naar Zweinstein dus kon ze maar beter een beetje een goed humeur hebben. "Nee ik heb je nieuwe huis niet gezien, En het is denk ik ook beter dat ik dat pas zie als je de houswarming geeft als Charlie terug is." zei hij schouderophalend. Hij kwam overeind en deed een shirt aan waarna hij opstond. "Ik wed dat je vader een rolberoerte kreeg toen je hem vertelde dat je samen ging wonen met Charlie." Sirius had de blik van Sneep dolgraag willen zien toen Luthien hem vertelde dat ze ging samenwonen EN ging trouwen, Hij had waarschijnlijk niet meer bijgekomen van de pret. Zolang hij Sneep kon pesten of dwars kon liggen zou hij dat doen...als zijn zus er niet bij was. Hij vroeg zich nog steeds af wat Christina in Secretus zag... Sirius schudde die gedachten uit zijn hoofd en keek naar Luthien "Wat wilde je doen om de tijd te doden?" vroeg hij toen droogjes.

Dylan04 schreef:Revius Alast
‘’Er zullen vast wel nog wat voormalige Dooddoeners verborgen zitten die hun straf in Azkaban willen ontwijken. En anders kan ik nog steeds leraar worden.’’ Zei hij luchtig. Revius knikte even om de ouders van Zoey te begroeten. Hij kon het wel goed vinden met hen. Zijn blik ging weer naar Zoey die het over haar droombaan had. ‘’Daarom. Je verleert het vliegen op een bezem niet snel.’’ Zei hij met een grijns. Hij staarde even in het niets en knikte even. ‘’Ik ben ook blij dat ik niet toen op school zat. ‘’ Hij keek weer naar zijn moeder. Zij had het wel allemaal meegemaakt, maar ze had het overleefd. Net zoals velen anderen. Maar er waren ook velen gesneuveld. Hij kon een glimlach niet onderdrukken toen hij de bijdehante opmerking van Zoey hoorde.’’Zullen we een coupé alleen pakken?’’  Vroeg hij zacht richting haar. ‘’Geen last van anderen.’’

Zoey Grey
Zoey maakte een geluid wat tussen een lach en een besmuikte snuif zat en schudde haar hoofd "Ze hebben t al 18 jaar volgehouden om zich te verstoppen denk niet dat ze erg snel gevonden worden als ze niet al dood zijn. Of uberhaupt nog in Engeland...of Europa zelfs." zei ze schouderophalend. "En tuurlijk verleer je vliegen niet. Jij zou ook zo professioneel wachter kunnen worden! je bent veel beter dan die idioot die nu voor Engeland speelt. Dramatisch slecht gewoon" zei ze hoofdschuddend. Revius vroeg of ze een niet beter een coupé voor hen alleen konden nemen zodat ze geen last hadden van de andere en Zoey kreeg een duivelse grijns op haar gezicht en draaide zich met haar rug naar haar ouders en de moeder van Revius toe zodat die niet zagen hoe haar gezicht eruit zag, -duivels, sneaky, alsof ze iets van plan was- "Dat, klinkt als een heel goed idee meneer Alast. Misschien moeten we dat inderdaad maar doen. T laatste wat ik wil is de vakantie verhalen van onze afdelingsgenoten aanhoren die me totaal niet boeien. Ik weet wel andere dingen die veel leuker en interesanter zijn dan dat." zei ze poeslief.

Melian Snape

Melian zuchtte eventjes hoorbaar en keek naar Dane, die nu nog als enigste naast haar stond. Ze zette de hutkoffer voor zijn neus. 'Vergeet de hutkoffer niet vast te raken.' zei ze tegen hem. Melian had het wel een actie voor Dane gevonden om alleen te verdwijnselen en de hutkoffer gewoon te laten staan. Melian zag dat Dane wat gespannen knikte. Ze snapte best dat hij wat gespannen was. Dat was zij ook toen ze de eerste paar keer alleen moest verdwijnselen. 'Het komt goed. Je kan het.' zei ze tegen hem. Melian aaide eventjes over zijn wang, liet hem daarna los en verdwijnselde naar het perron. Ze kwam ietsjes van Kyle vandaan terecht en liep meteen naar hem toe. Remus was alweer weg en ze rolde eventjes met haar ogen. 'Waar is je vader nu weer?' vroeg Melian aan Kyle. Even later kwam Dane er ook bij staan, die blijkbaar succesvol verdwijnseld en verschijnseld was. Melian keek in het rond en zag Remus bij Harry staan. Blijkbaar hadden ze het ergens belangrijks over. Ze vroeg zich af wat dat kon zijn. Melian keek naar de jongens en bleef maar eventjes bij hun staan, voor zolang dat zou duren. Aangezien die twee zo wel naar hun vrienden toe zouden gaan. Melian keek of ze Severus en Christina ergens zag, maar ze zag hun nog nergens.

"PFF!"riep Luthien uit toen Sirius daarover begon. "Ik dácht dat ik slim was, om het in de les te vertellen, omdat ie dan meestal zijn emoties niet laat merken omdat er andere leerlingen bij zijn, maar nee meneer moest me gewoon waar iedereen bij stond het lokaal uit sleuren mee naar zijn kantoor, en owjah eerst nog even 50 punten van Griffoendorn aftrekken met een of ander smoesjes terwijl het natuurlijk gewoon om dat ging."zuchten Luthien het was echt hel toen ze het haar vader had verteld. "Eerst heeft ie me uitgebreid staan uitkafferen dat ik te jong was en dat het dom was enz. toen dacht hij dat ik zwanger was.."Zei Luthien tegen Sirius met een diepe zucht en een geriteerde stem met echt een toon erin alsof ik zo stom ben om nu al zwanger te raken. "Tóen hij erachter was dat ik uit vrije wil met Charlie trouwde niet omdat ik zwanger was heeft mijn moeder hem tegen moeten houden om Charlie niet zijn nek te gaan breken...de gedachte dat iemand zijn kleine meisje in bed heeft beviel hem niet echt goed...natuurlijk deden Charlie en ik het al lang voor we getrouwd waren maar dat weet me vader niet."Zei ze met een toon van en beter weet hij dat ook echt nooit. "Je had het waarschijnlijk maar al te leuk gevonden om het te aanschouwen..."zei ze tegen hem. "He wacht!"riep Luthien opeens uit alsof haar zojuist wat begon te dagen. "Daarom ga je natuurlijk met me! om me pa te zieken!"ze ze plagend tegen hem. Ze meenden het natuurlijk niet."Owh ik weet wel iets."Zei ze met een duivelse grijns en ze begon iets bij hem te doen wat hij niet kon weerstaan.

Harry Potter

Harry schrok wakker uit zijn gedachten toen Remus opeens naast hem stond. Hij sprong eventjes op en schudde even de hand met Remus. Zijn respect was in de loop der jaren alleen maar gegroeid voor Remus. Zeker omdat hij altijd zo oprecht en behulpzaam was. Harry keek eventjes in het rond of niemand toevallig stond mee te luisteren. 'Ik zou inderdaad op het ministerie moeten zijn..' begon Harry. Hij had helaas een minder leuke mededeling over een paar oude dooddoeners, waaronder Amycus en Rabastan. 'Ik heb onlangs van Anderling vernomen dat die twee hebben proberen binnen te komen in Zweinstein. De beveiliging moet dus drie dubbel versterkt worden en dat zonder dat het opvalt. Wij, het ministerie, hopen die twee zo te pakken.' legde Harry aan Remus uit. 'Ik hoop dat jij mij misschien daarbij ook kan helpen.' vroeg Harry daarna meteen achteraan. Elke extra toverstok was welkom. Die twee moesten echt weg van Zweinstein blijven, want ze hadden nu al voor grote problemen gezorgd. 'We moeten trouwens ook die dochter van Amycus in de gaten houden. Zij zou namelijk wel eens een spion voor hem kunnen zijn en zo zouden de oude dooddoeners veel makkelijker door onze netten glippen.' zei Harry. Alles wat hij tegen Remus zei was strik vertrouwelijk en niemand mocht er van weten. Harry wist namelijk zeker als iemand hier lucht van zou krijgen, heel Zweinstein onmiddellijk in paniek zou zijn.

Sirius

Sirius zag al helemaal voor zich hoe dat was gegaan, Luthien die het tegen Sneep had gezegd in de les en dan vervolgens t lokaal uit word gesleurd nagestaard door alle andere leerlingen, vervolgens volledig uit z'n pan gaat denkt dat zijn dochter zwanger is, dan tegengehouden moet worden omdat hij anders Charlie had vermoord - iets wat Sirius op het moment geen bezwaar tegen zou hebben maar dat zei hij natuurlijk niet tegen Luthien. HIj hield niet van delen maarja kon niet anders- en dan Severus die zich dan maar overgeeft en het accepteert. Prachtig en onbetaalbaar. "Ja ik had erbij willen zijn ik denk dat je me op had -" ineens begon Luthien iets bij hem te doen waar hij niet tegen kon "Hee, that's cheating" zei hij met het droogste hoofd wat je je kan bedenken bij Sirius en hij duwde Luthien van zich af waardoor ze in een slordig hoopje weer terug viel op het bed. Sirius sloeg z'n armen over elkaar en keek haar bedachtzaam en berekenend aan "Nee dat is het niet" zei hij hoofdschuddend. Hij liep naar haar toe en woelde met zijn handen wild door haar haar zodat het overal zat "Ja dat is veel beter." zei hij zijn lach inhoudend.

Severus luisterde rustig naar het verhaal van Christina en zuchtte toen even diep. Ze was er kapot van geweest. Hij herinnerde het zich nog goed, Voldemort die dacht dat hij Perkamentus had ontwapend en zo dus de eigenaar van de zegevlier was. Wat Severus toen wist, was dat het Draco destijds was. Hij had Perkamentus ontwapend. Maar toen werd hij aangevallen door Nagini. Hij had Harry nog in zijn ogen gekeken en zijn laatste herinnering aan Lily meegenomen. Zijn gedachten waren ook bij Christina geweest. Severus sloot zijn armen om Christina heen. "Nu is het voorbij. Ik ga nergens heen." Zei hij zacht. "Ik blijf bij je, er is niemand die mij nog vermoordt."