Het begin.

Emmett klemde z'n kaken op elkaar om een kreun te onderdrukken en grinnikte eventjes zacht toen hij haar zo zenuwachtig zag "beetje nerveus?" vroeg hij speels. Hij kuste der hals weer en ging ook met zijn handen (oh ja ze had een jurk aan xD grapje) hij deed de rist van der jurk naar beneden die als vanzelf van haar schouders viel en op de grond terrecht kwam.

"jaa..."Zei ze met een rood hoofd. "het is lang gelden voor me."Zei ze gemeend tegen hem, ze keek hem even aan, ze zuchte en ksute hem toen zachtjes op zijn borst, ze kuste hem op zijn tepel en zoog er zachtjes aan maar ook beet ze plagent. "wil je dit wel echt?"vroeg ze hem, zelf widle ze graag amar ze widle enkel als hij wilde, ze kuste hem weer zachtjes en begon zijn zaakje te kenden

Emmett beet nu op z'n lip om niet te kreunen, en keek haar toen even met een opgetrokken wenkbrauw aan, "Rose, als ik dit niet zou willen zou ik allang hebben gesegt dat het geen goed idee, was" zei hij gemeend. "Ik had niet verwacht dat het zo zou gaan vanavond maar ik kan niet zeggen dat ik het erg vind of me eraan stoor" hij kuste der weer zachtjes en bleef der kleine kusjes geven "ik hou van je" zei hij ineens spontaan, kijk keek gemeend en hij zei hij het ook bloed (lol) serieus.

Rosalie keek verbaast toen hij dit zei, nog nooit had iemand gezged echt echt van haar te houden, ze kuste hem meteen ze wist wel dat carlisle enzo vand er hielde maar ze zeide het nooit Emmett was de eerst eide het haar had gegzed."Ik hou ook van jou Emmett."Zei ze gemeend, ze stopte eventjes met alles toen ze dit had gegzed en vleide met haar been teen hem aan.

Emmett grijnsde "je bent er helemaal blij mee hm" zei hij vrolijk. Hij gleed weer met z'n hand over haar hele lichaam, elke plekje raakte hij wel even aan en op een gegeven moment gleed hij terug naar dat ene gevoelige plekje waar hij bleef hangen en gewoon over haar slipje heen streek terwijl zij haar been tegen hem aanvleidde wat trouwens ook niet verkeerd voelde.

RTosalie kreunde toen ze dit voelde, ze keek hem zeotjes aan en deed nu zijn bxoer naar ebnde odmat zijn grote vriend er zo te voelen wel graa uit wilde, anagezien die al zo dik groot en algn was.

off
whahahahaha omg xD lol

Emmett kreunde dit keer ook zacht en deed haar slip nu ook uit en gleed met z'n hand weer tussen haar benen om haar daar te verwennen aangezien zij dat ook bij hem deed. Hij kuste der ondertussen ook zodat ze geen van beiden te hard gingen kreunen of schreeuwen of iets anders geks gingen doen je weet het maar nooit met een stel vampieren

Carlisle zat rustig op de bank en keek tv, Esme was vast ergens boven bezig met iets wat tegen de verveling hielp ofzo. Hij dacht even aan Rosalie en Emmett die samen naar het schoolgala waren gegaan en vroeg zich af of ze misschien wat zouden krijgen samen, het zou wel leuk zijn aangezien Rosalie het zich duidelijk erg aantrok dat Edward nooit echt intresse voor haar had getoond.

Alice lachte door de opmerking van Jasper, en schudde haar hoofd waarna ze Jasper breed glimlachend aankeek. Dit soort opmerkingen vatte zij nooit fout op, maar vond ze vaak wel grappig. "Gekke monsters kunnen ook serieus zijn." zei ze toen, waarna ze weer lachte. Alice keek even rond en haalde haar neus op. Er was hier één heerlijk prooi aanwezig, rook ze. Het was geen beer, maar ook geen hert. Ze wachtte af om te kijken wat Jasper deed. Van haar mocht hij die hebben, maar als hij hem niet nam zou zij hem nemen, en dus wachtte ze tot Jasper een prooi had.

Jasper zag wat Alice deed en grinnikte, hij zelf rook het ook "Ga je gang Alice, ik neem wel een beer die zijn veel leuker" zei hij schouderophalend. Hij keek rond op zoek naar zijn ontbijt,lunch en diner oh en ook meteen toetje voor de rest van de week.

Alice glimlachte, gaf Jasper nog een kus waarbij ze uitgebrijd op haar tenen moest staan, wilde ze erbij komen, en vervolgens rende ze vrolijk achter de geur aan. Ze rende niet op haar hardst, maar ze ging toch sneller dan een normaal mens. De huppelbeweging die ze maakte tijdens het rennen, gaf aan dat ze puur en alleen voor de lol niet snel achter het dier aan ging, en eigenlijk een beetje speelde.

Jasper grinnikte toen hij haar nakeek terwijl ze achter het dier aanrende hij ging op zoek naar de beer die hij nu rook. Hij schoot naar die richting en zag de beer rustig rond hobbelen door het bos. Pf zo was er geen lol aan te beleven. HIj begon de beer rustig een beetje uit te dagen tot die nijdig was en pakte hem toen. Hij was al lang en breed klaar voor Alice terug zou zijn

Alice huppelde nog steeds achter de bergkat aan, tot deze -wat wonderbaarlijk lang duurde- door had dat die achtervolgd werd. Hij draaide zich om en begon naar haar uit te halen. Alice stak haar tong uit naar de kat en ontweek de uithaal gemakkelijk. De kat bleef aanvallen, en Alice bleef pesterig haar tong uitsteken, en weg duiken. Op een gegeven moment begon ze hem nog meer uit te dagen, door elke keer wanneer de kat haar aanviel, even op zijn hoofd te tikken wanneer de aanval mislukt was. De kat werd hélemaal wild en je zag ook duidelijk dat hij helemaal boos werd. Op een gegeven moment was Alice op zijn rug gesprongen en had ze zijn nek vast. Nog steeds sloeg ze niet toe. Ze sloeg de kat op zijn kont waardoor deze uit schrik begon te rennen, en rende de open plek weer op waar Jasper op haar stond te wachten. "Haaaai!" zei ze vrolijk lachend, terwijl ze op de kat verder reed. Op een gegeven moment vond ze het wel mooi gweest en sloeg ze toe. Zonder te morsen was ze al binnen een paar seconden klaar en stond ze weer bij Jasper. "Dat was leuk." zei ze lachend.

Jasper had hem niet meer en ging stuk het zag er zo droog uit toen ze weer naast hem stond grinnikte hij nog even na en sloeg z'n arm om haar middel "je bent echt gestoord weet je dat" hij kuste der zachtjes op der lippen en liep toen rustig met der weer terug door het bos. Hij keek tevreden terwijl ze liepen, hij had weer energie,Alice had weer energie en hij was met Alice hoe kon je dan niet tevreden zijn!?

Alice lachte toen ze Jasper ook zag lachen. Ze trok even een quasi bedenkelijk gezicht toen hij vroeg of ze wist dat ze gestoord was, en haalde toen haar schouders op. "Naah... volgens mij heb je het de afgelopen paar dagen pas zo'n duizend keer gezegd... Als dat niet tot mij door zou dringen weet ik het niet meer hoor." zei ze toen serieus, waarna ze lachtte en vrolijk met Jasper mee huppelde. Als ze zo vrolijk was als nu, kon ze vaak niet normaal lopen. Hoewel Alice vrijwel altijd vrolijk was, was er toch wel aan haar te merken wanneer ze übervrolijk was, of wanneer ze gewoon vrolijk was.

Jasper keek vanuit zijn ooghoeken naar de kleine gek die vrolijk verder met hem mee huppelde en grijnsde. Ze was echt uber vrolijk vandaag. "Hoe heb je die bergkat zo boos gekregen?" vroeg hij vrolijk. Hij liep niet eens richting huis nu. meer richting de bergen waar je een geweldig uitzicht had over de stad.

Alice grinnikte en huppelde vrolijk mee. Ze kende de omgeving hier nauwelijks gezien ze bijna niet buiten kwam, maar ze vertrouwde erop dat Jasper de weg wel wist. "Nou! Hij schrok toen ik hem besloop op een typische niet-besluip manier, en toen werd bij boos. En toen ging bij mij aanvallen, maar ik ontweek hem en stak mijn tong telkens uit. En toen begon ik op zijn hoofd te tikken elke keer wanneer hij miste, en volgens mij vond hij dat niet zo leuk. Hij vond het al helemaal niet leuk toen ik op zijn rug zat, hij mij niet kon zien en er ook niet af kon krijgen." zei ze lachend. "En toen tikte ik op zijn bil en begon hij te rennen. Was best wel grappig, zo'n rodeo kat."

Jasper schudde grijnzend zijn hoofd "tsja, ik zou niet echt bezwaar hebben als je op mijn rug zou gaan zitten" zei hij met een wenkbrauwwiebel. Hij dacht even aan die kat "dat beest moet zich zwaar geërgerd hebben. zo'n hypere kleine gek achter op je rug" Hij liep vrolijk door en was niet van plan al terug naar huis of naar zo'n muf kantoortje te gaan, en hij vond dat Alice ook wel even buiten mocht komen die zat al dagen lang met der neus in dossiers en blaadjes te wroeten, nu snapte hij wel waarom ze wilde weten waar ze vandaan kwam maar desondanks was het niet leuk om elke dag in zo'n kamertje te zitten en ze moest er echt even uit.

Alice trok even haar wenkbrauw op. "Je hebt medeleiden met de kat omdat hij zich irriteerde? Maar zelf zou je het niet erg vinden?" vroeg ze toen niet-begrijpend, waarna ze grinnikte. Haar naam werd steeds langer. Eerst was ze alleen gek, toen werd ze een gek monster, en toen werd ze een klein gek monster, gevolgd tot een hyper klein gek monster. "Maar als je het niet erg vind..." zei ze toen lachend, waarna ze zonder waarschuwing op Jasper's rug spron gen haar armen om hem heen sloeg.

Jasper had al wel verwacht dat ze op zijn rug zou springen en klaagde ook niet toen ze het ook daadwerkelijk deed. Hij gaf even snel een kusje op der hand en schoot er toen vandoor, met haar op zijn rug rende hij naar de klif waar hij van plan was naartoe te gaan vanwege het uitzicht en de rust. Hij stopte dus daar ook en wachte droogjes af tot Alice van zijn rug af zou gaan..wat waarschijnlijk niet echt snel zou gebeuren...Naja met Alice wist je het nooit.

Alice had haar armen om Jasper's nek geslagen, en haar hoofd tegen zijn hoofd aan gelegd. Ze had haar ogen dicht gehad en merkte dan ook niets toen ze stil stonden. Ze zat wel lekker zo, zo dicht tegen Jasper aan, en met haar ogen dicht... Ze bleef ook wel zo zitten tot Jasper zou zeggen dat ze er af moest.

Jasper merkte dat ze haar ogen gesloten had en grijnsde "Alice" zei hij rustig. IN plaats van verder te wachten tot ze er zelf af zou gaan tilde hij haar van zijn rug af en zette haar met beiden voeten op de grond. Hij liet haar echter niet los maar hield haar lekker tegen zich aan.

Alice opende haar ogen niet, zelfs niet toen Jasper haar naam zei en haar van zich af tilde. "Hmm?" ze sloeg haar armen om Jasper heen en hield nog steeds haar ogen genietend gesloten terwij ze haar hoofd tegen hem aan legde. De vrisse buitenlucht deed haar best goed. Ze was een beetje moe geworden van dat duffe kantoorkamertje in huis waar ze telkens in had gezeten. Ze kon dan wel niet echt moe worden, maar het voelde als vermoeidheid.

Jasper glimlachte toen ze duidelijk niet van plan was haar ogen open te doen en zuchte even nep-geërgerd. Hij drukte zachtjes zijn lippen op haar hoofd en grinnikte "Je bent echt te lang in zo'n kamertje geweest dus ik vond dat we vandaag de dag maar eens buiten door moesten brengen" zei hij zacht. Hij streek over der rug.

Alice drukte zich tegen Jasper aan en streek met haar hand over zijn rug heen. "Ja maar van buiten zijn kom je niets te weten, tenzij ik genoeg had geweten om buiten opzoek te gaan..." zei ze rustig. Binnenkort zou ze vast wel weten waar haar ouders hadden gewoond, en dan zou ze daar langs gaan ook al waren ze nu niet meer onder de levenden. Misschien zou ze ook langs de inrichting gaan, als die er nog was, en als ze zou weten waar ze lagen, zouz e vast ook nog wel langs het kerkhof gaan.

Jasper rolde met z'n ogen "Alice, je komt echt heus wel alles te weten over je menselijk leven. Maar om nou elke dag met je neus in de dossiers te zitten is een beetje overdreven, ik snap je wel je wilt heel graag weten hoe het nu precies zit maar vergeet niet dat ik er ook nog ben" hij vond het niet erg daar niet van alleen was hij meer een buiten persoon dan zo'n binnenplakker. Hij legde z'n hand onder haar kin zodat hij haar gezicht kon optillen en drukte zachtjes z;n lippen op die van haar.