Lord of the rings two towers, new story

Aragorn knikte even "ik zou niet weten wie er nog meer half elf is en hier nog is gebleven na de strijd. Alle overlevende strijders van Lorien zijn terug gegaan" zei hij pijnzend. "Kan jij het niet doen ?je beschikt over elven magie en de kracht heb je er ook voor, je bent niet voor niets te witte tovenaar geworden" zei Aragorn tegen Gandalf. Hij begon wanhopig te worden, het leven van Ydrilyn werd met elke seconde minder.

"Legolas, ik wil je."rkeunde ze in zijn or, gek van het verlangen enit algne rkunnen wachten tot hij de daad eindelijk bij haar zou uitvoeren.

faramir keek naar eowyn en streek een lok blonde haar uit haa rgeizcht."je bent erg mooi eowyn."Zei hij gemeend

Legolas glimlachte kuste der zachtjes en ging rustig in haar. hij keek der eventjes aan en begon haar in der hals te zoenen toen hij begon met bewegen. Het voelde zo goed om na zo'n lange tijd dit weer te doen zeker met Idrial.

heaven schreef:Aragorn knikte even "ik zou niet weten wie er nog meer half elf is en hier nog is gebleven na de strijd. Alle overlevende strijders van Lorien zijn terug gegaan" zei hij pijnzend. "Kan jij het niet doen ?je beschikt over elven magie en de kracht heb je er ook voor, je bent niet voor niets te witte tovenaar geworden" zei Aragorn tegen Gandalf. Hij begon wanhopig te worden, het leven van Ydrilyn werd met elke seconde minder.

Gandalf dacht na. "Ik kan het proberen, maar dan moet jij ook meehelpen, want misschien hebben we samen de kracht voor een elf." zei Gandalf en misschien lukte het inderdaad wel als hij en Aragorn ook mee zouden helpen. Gandalf keek naar Ydrilyn en ze was best wel heel bleek. "De tijd begint te dringen." zei hij. "Zelfs zonder boek kan ik zien dat het leven haar langzaam ontglipt." legde Gandalf uit.

Idrial krende luid het was zo lang gleden dat ze dit met iemand had gedaan dat het beter dan wat dan ook voelde, ze sloeg haar benen rond zijn middel.

Aragorn keek naar Gandalf en knikte "weet ik maar ik wil liever niet gaan zoeken naar Idrial en Legolas gezien zij waarschijnlijk iets aan het bespreken of doen zjn waar ik niet tussen wil zitten ...we moeten voor morgenavond iets hebben gedaan" bromde hij weer ijsberend.

Legolas grinnikte eventjes toen ze kreunde en ging gezellig door met waar hij mee bezig was. Hij kuste der ook weer eventjes op haar lippen zodat haar kreunen werd gesmoord.

"ik hou van neiamdn emer op deze werled dan van joue cht van hellemaal niemand."Zei ze kruenend.

"ik hou van neiamdn emer op deze werled dan van joue cht van hellemaal niemand."Zei ze kruenend.

Legolas keek der aan en glimlachte teder hij wist dat ze het meende,"ik hou ook van jou, dat heb ik altijd al gedaan" zei hij zachtjes. Hij voelde zijn hoogtepunt naderen en hield zich in om niet te kreunen toen hij doorging.

Idrial voelde dat haaar hoogtepunt nu al kwam maar ze was het echt niet meer gewend ze deed haar benen wat strakker om ze middel zodat hij harder kon.

legolas voelde hoe haar hoogtepunt kwam en smoorde zelf een kreun toen hij zelf niet heel erg veel later ook kwam. Hij bleef nog heel even doorgaan en liet haar toen los. kleedde zich weer snel normaal aan begon even uit te hijgen tegen de muur.

Idrial glimalchte naar hem en deed ook haar kleding weer aan en ze keek hem aan ze glimalchte dit was het bewijs voor ahar dat zeweer echt samen waren, ze knuffelde hem nog even."je doet het nog altidj even goe.d"lachte ze

Legolas glimlachte "weet ik(A)" zei hij grijnzend.Hij sloeg z'n armen om haar heen en zuchtte eventjes diep "en jij kreunt nog altijd even hard" zei hij na een korte stilte. Hij keek der schuin aan met een plagende grijns op z'n gezicht/

?Idrial schoot in de lach door wat hij zei.Wë zijn nog even onvoorzichtig."lachte ze tegen hem, najah ze hadde eht al zo vaak znder iets gedaan en er was nog nooit wat van gekomen

Legolas schudde grijnzend zijn hoofd "ja eens gaat het fout tenzij we het gerricht doen"zei hij droogjes. Ineens stond hij verstijfd, hij voelde iets en dat was alles behalve positief, hij huiverde even en voelde een rilling over z'n rug lopen "er zit hier iets goed mis" zei hij fronsend toen het gevoel langzaam wegtrok maar niet helemaal verdween.

"en zit jij daarmee als eht fout gaat?"Vroeg ze speels aan hem toen ze het hoorde keek ze bernaast en mompelde eits an kunnen mensne ons dan nooit eens met rust laten."wil je bij de rest gaan kijke?"Vroeg ze toen amar hierovee

heaven schreef:Aragorn keek naar Gandalf en knikte "weet ik maar ik wil liever niet gaan zoeken naar Idrial en Legolas gezien zij waarschijnlijk iets aan het bespreken of doen zjn waar ik niet tussen wil zitten ...we moeten voor morgenavond iets hebben gedaan" bromde hij weer ijsberend.

"We vinden ze zo wel." zei Gandalf bemoedigend. Hij zou er liever ook niet tussen zitten, dus bleef hij veel liever hier. "We moeten ook nog zorgen dat we een tegenmiddel hebben, naja, ik denk wel dat dat een goede taak voor jou en Legolas is." zei Gandalf.

Aragorn begon uit wanhoop te ijsberen en wilde het liefste nu op zoek gaan naar Legolas en Idrial maar aangezien hij hen nouh net niet wilde storen in wat ze dan ook aan het doen waren bleef hij maar hier, hij wilde er niet eens aan denken aan wat ze misschien wel aan het doen waren. Zijn geduld begon op te raken.

Legolas kuste Idrial nog eventjes en fluisterde toen "iik ga even op zoek naar Aragorn, ik wil heel graag weten wat de plannen zijn en hoe het met Idrial is aangezien ze er erg slecht uitzag net" Hij maakte zich los van haar en liep weg op zoek naar Aragorn.

Gandalf keek op toen de deur open ging. "Ah, jou hadden we nou net nodig, Legolas." zei Gandalf rustig. Meestal kon hij heel goed zijn gevoelens onder drukken en rustig blijven net zoals in dit geval, maar in zijn hoofd ging er vanalles door hem heen. Hij had Ydilyn nog voor de voortzetting van hun reis.

Legolas keek eventjes verbaasd, hij liet zijn blik door de kamer gaan en zag Ydrilyn, meteen werd hij lijkbleek, net zo bleek als Ydrilyn was echter niet mogelijk maar hij kwam er in de buurt "wat is er aan de hand?"vroeg hij verbijsterd en bezorgd.

Aragorn kon net een zucht van opluchting onderdrukken "legolas, Ydrilyn is vervloekt we hebben jou en Idrial hard nodig om die vloek op te heffen" zei hij serieus, hij stopte met ijsberen en liet zijn blik even over legolas gaan, hij zag er normaal uit nergens bleek dat hij iets stouts had gedaan(A)

Gandalf keek naar Legolas. "De krachten van de elfen zijn nu echt hard nodig. Aragorn en ik helpen jullie ook, maar jullie zullen toch het meeste moeten doen." zei Gandalf en hij keek naar Ydilyn. "We hebben tot morgen avond ongeveer." zei hij.

legolas knikte kort "zeg maar wat ik en Idrial moeten doen" zei hij. Hij keek naar Aragorn en zag de bezorgde en bijna wanhopige blik in zijn ogen. Hij had Aragorn nog nooit wanhopig of zo gestressd gezien en hij moest zeggen dat die aanblik hemzelf niet echt gerust stelde.

Gandalf dacht na. Hij stond op en pakte het boek wat al die tijd open voor zijn neus had gelezen. "Ik wil dat jullie deze spreuk tegelijk oplezen." zei Gandalf. "Aragorn, we moeten nog dat drankje maken en zou jij het haar dan willen toedienen als we met z'n alle de spreuk oplezen?" vroeg Gandalf.

Aragorn en Legolas knikte tegelijk Aragorn keek pijnzend "we moeten eerst nog de spullen voor het drankje hebben. Legolas en ik kunnen we op zoek gaan naar die spullen"zei hij. Hij wilde eigenlijk niet weg maar het was het beste als hij en legolas samen gingen

Legolas was het met Aragorn eens "samen zijn we veel sneller en iik zal Idrial vragen vast voorbereidingen te treffen" zei hij snel. hij keek naar Aragorn die naar hem toe kwam gelopen en zijn hand op Legolas' schouder legde "bedankt Legolas" zei Aragorn zacht.

off
zou jij heel eventjes Aragorn kunnen overnemen ik heb niet echt zin de hele tijd tegen mezelf te posten en ik heb een ideetje:P als Lego en Ara worden aangevallen als ze buiten Edoras op zoek zijn naar de spullen voor het drankje??

Off:
Goed idee

On:
Gandalf knikte. "Schiet wel op." zei hij nog en hij stond op. Gandalf liep de kamer uit, opzoek naar spullen die ze nodig hadden..

Aragorn keek eventjes rond of ze alles hadden. Hij had zijn messen en zwaard. Dat moest genoeg wezen. "Kom, dan gaan we gauw!" zei hij en Aragorn verdween ook uit de kamer, richting buiten.