Lord of the rings two towers, new story

Lord of the rings two towers, new story
Dit verhaal speelt zich af in de tijd van de twee torens.
De mensen van rohan inclusief een deel van reisgenoten zijn naar helms deep vertrokken om daar zich te verdedigen tegen de dienaren van Saurman, om Isengard te laten zien dat ze sterk zijn.
In helsm deep ontmoeten de reisgenoten Ydilyn en Idrial.
Ydilyn is een half elf, haar moeder was een doler, en haar vader Haldir(die ook mee komt vechten)
Idrial is de dochter van lady Galadriel en lord celeborn, ze is mee gekomen met de rest om Helsmdeep te verdedigen.
Ydilyn weet al snel het hard van Aragorn te veroveren en Idrial weet de liefde van Legolas opnieuw voor zich te winnen.
(Arwen heeft nooit bestaan)

Rollen
Ydilyn: MissSnape
Gimli:Hermelien2607
Aragorn: Heaven
Idrial:hermelien2607
Legolas: Heaven
Eowyn:bezet
Eomer:
Theodor:
Denethor
Faramir: bezet
Frodo:
Gandalf:
Sam:
Merijn:
Pepijn:
Grima:
Sauroman
Sauron:
Tranduil:
Haladir: Heaven
Galadriel: bezet
Rosie:
Celeborn
Golemn/Smeogol:
Elrond:
Rest zelf aanvragen

Legolas keek vanaf de muur naar het verdonkerde landschap van Rohan. Hij zuchte diep en keek naar de kant van Mordor, waar het zo mogelijk nog donkerder en somberder was.
Aragorn kwam naar Legolas toegelopen en legde zijn hand op z'n schouder "Legolas, waar zit je mee?" vroeg hij "De strijd die steeds dichterbij komt." mompelde Legolas "maak je geen zorgen. We kunnen het aan" Aragorn liep weer weg met een toch redelijk onrustig gevoel.

Gimli snoof, hij vond het maar niets dat al die elfen hier waren. "Aan de kant!"blafte hij tegen een elf, aan de ene kant was die ze toch dankbaar voor de hulp, maar aan de andre kant voelde hij zich zwaar in de minderheid hij vond legolas. "hoe moet ik ooit zo ding aan?"Vroeg hij half gromend en hij wees naar zo ijzere ding(dat veel te lange ding) dat een mens aantrok ter bescherming.

Idrial liep rustig veder, ze zocht de zwakkere mensen en aragorn, legolas en gimli ze widle ze bedanken voor de hulp die zij boden aan deze mensen het gevaar dat ze namen om midde aarde te redden

legolas grijnsde toen gimli aankwam zetten "tsja, misschien moet je hem dan gewoon niet aan" zei hij droogjes. Hij keek naar buiten en zuchte weer diep "ze komen eraan.." zei hij toen abrupt. Hij voelde het.

Aragorn liep door Helmsdeep en voelde gewoon dat het snel zou komen., de strijd om Helmsdeep. hIj hoopte dat alls goed zou komen en dat ze zouden winnen maar zij waren ver in de minderheid.

Idrial liep rustgi door, ze zuchten diep, en liep langs een elf, ze boog voor haladir, al stond hij niet hoger dan haar ze had genoeg respect voor hem.

Gimli keek naar legolas en gromde wat nukkigs. "er zijn hier veel te veel elfen, waarom zijn er geen dwegeren."Snoof hij

Ydilyn liep door Helm's Deep heen. Ze trilde van de zenuwen. Nu ze bedienden in het hof van Rohan was, was ze snel op de hoogte van alle nieuwtjes. Ydilyn zag Aragron en ze keek snel naar beneden, ze was best wel verlegen met hem in de buurt. Ydilyn zuchtte. Vanavond zou ze uit de grot glippen en mee vechten met de rest.

Idrial liep een trap op en zag Ydilyn, ze keek eerst verbaast. "Ydilyn?"Vroeg ze verbaast maar niet zeker.

Ydilyn keek verbaast op en zag Idrial. "Heee." zei ze met een glimlach en liep naar haar toe. Ydilyn mocht Idrial altijd vet graag.

Idrial glimlachte."hoe ben jeher gekomen??"Vroeg ze zachtjes, zelf was zel wel mee gegaan, haar vader had het haar verboden, haar moeder had toegestemd, dat was geneog voor haar geweest. Ze zwaaide naar haldir haar moeder had haldir gevraagt een beetje op te letten, idrial was bang haar vrienden te verliezen aan de strijd.

Ydrilyn keek naar Idrial. "Ik ben tegenwoordig iemand van Rohan." zei ze. Ydrilyn keek achter om en zag Hadril. Ze kende hem maar vaag en wist niet dat hij zoveel gemeen met haar had.

Idrial glimlachte naar haar."is het daar leuk?V"Roeg ze rusitg, "echt erg dit helel gebeure heb je trouwens de reisgenoten gezien?"Vroeg ze zachtjes, ze was nerveus om ze te zien/."is die dwerg echt zo vreselijk als iedereen beweert?"

Ydrilyn grinnikte. "Aragron, Gimli, Legolas en Gandalf zijn allemaal heel aardig. Ik ken ze nu al drie dagen ongeveer... Vanaf dat ze er aankwamen. De rest heb ik nog nooit ontmoet, maar volgens mij zijn het stuk voor stuk goede mensen." zei Ydrilyn met een glimlachje.

Idrial knikte."wacht even toch niet legolas zoon van tranduil he? prins van de demsterworld?"vroeg ze en aar goew werden groot.

legolas had gehoord wat de meiden hadden besproken en hij liep naar hen toe Gimli min of meer negerend. "Jawel, dat ben ik wel" zei hij rustig tegen Idrial. Hij keek haar flauw glimlachend aan en knikte even vriendelijk naar Ydrilyn.

Aragorn stond nu op de muur bij gimli en keek hem aan "waarom zo nukking Gimli?" vroeg hij aan de dwerg/

Ydrilyn grinnikte toen ze zag hoe Idrial's ogen groot werden. Toen Legolas kwam glimlachte ze terug en ze keek eventjes over haar schouder en zag daar Aragorn. Ydrilyn zuchtte en keek gauw weer terug naar Legolas en Idrial.

"zo veel elfen!"Riep hij uit tgeen aragorn."ik voerl me zwaar in de mindderheid..."
hij keek verbaast toen legolas naar de meiden toeliep kende hij ze dan

Idrial had sterk de nijging legolas om de hals te vliegen, ze was altijd al smoor verliefd op hem geweest, ze werd knal rood en keek naar hem."Hoe is het met je?"vroeg ze vriendelijk, ze keek ydilyn aan met een vrganede blik toenz e zo richting ragorn deed

Aragorn grijnsde toen gimli zijn verontwaardiging uitsprak over de hoeveelheid elfen "de elven wilde ons graag helpen Gimli, de meeste dwergen die Moria hadden overleefd wilde zich er niet meer in mengen..." zei Aragorn rustig.

Legolas glimlachte "prima met jou?" vroeg hij rustig aan haar. Hij keek der weer schuin aan. Ze was best knap. dacht hij in zichzelf.

Idrial keek naar hem."Ook goed hoor, ik vind eht echt ed van jullie dat jullie dit doen."Zei ze toen. "maar waar is de ringdrager? In lotlorien horen we maar weinig over wat er zich afspeelt...het enige wat ik weet is dat metriandel(Gandalf) dood is."Zei ze en ze maakte een kruids gebaar met haar hand toenz e over gandalf sprak. ze hadde nog neit gehoort dat hij weer leefde al vermeode ze dat haar moeder meer wist dan ze vertelde.


Gimli keek naar ydilyn hij vond haar wel knap. En keek toen weer naar aragorn."najah als we het maar overleven."

Ydilyn keek weer naar Gimli en Aragorn. Ze voelde hoe haar hart als een gek tekeer ging. Maar ze mocht niks met hem beginnen van haarzelf. Waarschijnlijk zag hij haar niet eens staan. Ydilyn zuchtte en wreef over haar arm. "Legolas, weet je misschien waar de bogen liggen?" vroeg ze. Ydilyn moest er ff eentje jatten, voor het geval dat.

"gandalf leeft nog..." zei hij tegen Idrial,Legoals keek ydilyn aan "jah bergruimte beneden er liggen nog wel wat setten maar waarom?" vroeg hij

Aragorn zag gimli naar de vrouwen kijken, zijn blik viel op Ydilyn en hij wende zijn hoofd af. De strijd kwam eraan en hij kon maar beter niet afgeleid worden door een paar mooie vrouwen.........waar meer achter zat.

"Oh okee, bedankt Legolas." zei Ydilyn met een glimlachje en ze liep snel weg richting het bergruim, voordat ze een reden tegen Legolas moest zeggen en daar had ze geen zin in, want dan werd ze tegen gehouden en dat wou ze niet. Vanavond zou ze meevechten, niemand kon haar tegen houden. Ydilyn liep langs Aragorn en Gimli de stenen trappen af naar beneden.

Gimli keek anar aragorn."volgens mij komen ze eraan.Zëi hij tegen ehm toen hij een fo andere hoorn hoorde.

IDrial ging bij legolas staan ze zou na het gevecht proebren goed met hem te praten als ze het zudn overleven.

Legolas hoorde de hoorn ook en keek scherp op. "ik ga de muur weer op" zei hij tegen Idrial. Hij ging weer naar Gimli en Aragorn "nou daar gaan we dan" zei hij hij pakte z';n pijl en boog toen hij duizenden orks aan zag komen zetten.

Aragorn pakte zijn zwaard, zodra de orks in de buurt kwamen begon het te regenen. "lekker" bromde hij nors.

off
datstukje dat gimli aan legolas vraagt wat ergebeurd xD das zo droog "what's happening?" Lego "Shall I describe it to you? Or would you like me to find you a box?"

Ydrilyn hoorde de hoorn van de vijand. Ze racede naar de kelders en pakte daar snel alles wat nodig was. Pijl en boog, zwaard, bescherming. Toen ze alles had ging ze snel naar boven de muur op en ging naast de schutters staan, hopenlijk had niemand door dat zij een meisje was, maar de kans was klein.. aangezien haar haren lang zwart waren.

Off:
Whahahahahahahaha das droog stukje xD

Legolas had echter wel door dat Ydrilyn derbij was komen staan. Hij liep even naar haar toe en tikte op der schouder "en mag ik vragen wat jij hier doet?" vroeg hij met een opgetrokken wenkbrauw.

Aragorn had Legolas nagekeken en dacht dat hij iemand had gezien die hij goed kende, hij herkende echter toen hij zag waar Legolas heen liep, Ydrilyn en liep er ook heen "Vrouwen moesten naar de grotten" zei hij met een bezorgde blik.