Between Love and Fire

Sneep keek haar aan en knikte. "laten we dan maar uitstappen..." zei hij zacht en glimlachte naar haar. Hij keek naar de gang waar nog enkele leerlingen doorliepen. "vind je het erg dat ik onze relatie geheim hou voor de leerlingen van zweinstein?" vroeg hij toen plots aan haar.

"Nee Severus, ik zou elvie rvan neit hebben maar las jij eht wle witl vind ik he took niet gerg.Zëi ze naar waarheid tegen hem en ze drutke een kus op ijn wang, ze glimalchte eventjes, en ging toen ene stukje van hem aflopen zodat het neit evrdacht was.

Sneep zuchtte even en vertrok een tijdje na haar. Hij jutte enkele treuzelaars op om sneller de trein te verlaten. Hij had geen idee of zijn dochter nog op de trein zat, maar als dat zo zou zijn, zou hij noodgedwongen ook tegen haar moeten schreeuwen. Na een tijdje stapte hij uiteindelijk ook de trein uit en liep nog een tijdje rond op het perron.

Luthien zag haar vader en zwaaiden even vrolijk naar hem, ze wilde het lefist bij hem zitten maar wist dat hij neit widle dat iemand wist wie ze was, ze keek anar danny en asmodom."moge ik en ninn hier bij?"Vroeg ze lief aan danny

Chrisitna glimalchte naar d eleerlge en ging in ene ektos zitte z eliet die expres wachtne op severus

Sneep zag zijn dochter naar hem zwaaien, wat hem warm en vrolijk maakte vanbinnen. Hij hield zo van zijn dochter, maar om zijn reputatie die hij had op school te behouden, moest hij zijn vrouw en dochter verzwijgen. Hij had nog net gezien in welke koets Christina was ingestapt en ging er na een tijdje ook in zitten. Hij ging naast haar zitten en keek haar aan. "Goedenavond Professor Zwarts..." zei hij wat stijfjes, maar met zijn zwarte ogen keek hij haar zwoel aan.

"je hebt luthien gezien?"Vroeg ze, ze zag het aan de manier hoe hij keek, daaruit kon z ealtijd afleiden wat hij voelde, wat hij had egzien en alles. Ze legde haar hand op zijn dij been.,

"Ik heb haar even gezien..." zei hij haar eerlijk en glimlachte naar haar. Sneep vond het best wel fijn dat er geen leerlingen bij hun in de koets zaten, dus kon hij nog steeds liefdevol met haar omgaan, zonder betrapt te worden door iemand. Rustig legde hij zijn hand op die van haar en keek haar nog steeds aan. "Luthien is echt een fantastische dochter..." merkte hij toen op.

"en jij een fantastiche vader, ze ziet je als een held Severus, echt waar, hoe ze altijd voer je spreekt, alsof je een god bent en alle.s"Glimalchte ze. "je betkent zo otnzxettnet veel voor der, er is niemand voor wie ze meer respect heeft."

"en jij bent haar levend voorbeeld, Chris..." zei Sneep rustig tegen zijn vrouw. "ze ziet jou als de beste moeder die er is en wil later ook zo worden voor haar kinderen..." zei hij zacht en kuste haar even op de mond. "voor mij ben je de beste van alles wat bestaat, voor me... ik kan niemand anders bedenken die ik liever zou zien dan jou..." zei hij eerlijk.

Chrisitna lachte. Ze vond dat soort dinen fijn om t ehroen en werd er veregen van dat hij zei dat ltuhien haar als aller aller beste moeder zag. Zezuchte."We moete wat leusk emt ze alle gaan doen."

Sneep keek haar aan en knikte "vind ik ook... ik zal eens nadenken wat we met z'n drieën samen kunnen doen..." zei hij toen en sloeg een arm om haar heen. "ik vraag me eerlijk gezegd af hoeveel ettertjes er deze keer tussen de eerstejaars zullen zitten..." zei hij toen. Sneep had altijd al een hekel gehad aan de eerstejaars die de regels nog niet kenden en altijd zo luidruchtig en geweldig deden.

Chrisitna grijsnd.e"Das een goed diee mister sneep."Zei z elachend tegen hem, en ze knikte."ik weet dat je 1e jaars haat."grinikte ze

Hermelien zat aan de leraren tafel en ze keek de Grote Zaal rond. Alle leerlingen waren nog druk in gesprek met elkaar. Ze vroeg zich af wat Ron aan het doen was, nu zij niet meer thuis was maar op Zweintein

Sneep trok Chris dicht tegen zich aan en knuffelde met haar. Hij sloot zijn ogen en rustte nog wat. "Heb jij Luthien nog gezien?" vroeg hij toen.

"Nee, helaas niet."merkte Christina op ze knuffelde stevig mee, ze vond dit echt overheerlijk.

Sneep had met haar te doen, want hij wist hoe gehecht ze was aan haar dochter. "Je ziet haar wel in de grote zaal..." zei hij toen, maar wist toen meteen dat dat helemaal niet hetzelfde was als bijvoorbeeld hier in de koets of op de gang in de school ofzo...

"dat weet ik eliverd en we kunnene r rvagen om bij osna aprt t ekomen."Zei ze lachend.

Sneep glimlachte naar haar, maar voelde dat zijn stemming erg snel keerde, te snel om Chris te waarschuwen. Het enige wat hij nog kon doen was hard in haar hand knijpen, voor hij weer begon te ijlen. Hij wist niet meer waar hij was of wat hij deed en had het gevoel dat hij alleen was. Langzaam begon hij zacht te trillen van de koorts.

Christina keek hem aan, en kneep zachtjes in zijn hand, ze lede hem neer op de bank en riep huis elfen op, die severus naar zijn kamer brachten, ze stuurde ltuhien een rbeifje dat die meteen anar haar vaders kamer mesot komen en zelf ging ze er als een gek heen, ze depte zijn voorhoofd af en gaf he een drankje, z ewist dat het langzaam zou helpen. en dat het lang kon duren en dat het in die tijd belanrijk was dat severus neit alleen gelaten werd. "het kotm goed."Zie ze

Sneep had geen idee wat met hem gebeurde, hij had zichzelf niet meer onder controle en dat maakte hem bang. Hij zag dingen die hij liever niet zag, hij zag wat gebeurd zou zijn als voldemort de slag had gewonnen. Sneep keek machteloos toe hoe Harry, de jongen die hij gezworen had te helpen, vermoord werd en hoe Christina, de vrouw waar hij zolang op verliefd was werd gemarteld. Hij voelde een vloeistof in zijn mond lopen die hij inslikte. "blijf van haar af..." begon hij soortgelijke dingen te mompelen. Plots voelde hij een pijnscheut en sloot zijn ogen. "laat ze met rust..." mompelde hij toen weer...

"Ik ben hier Severus ik ben hier mijn lief."Zei ze gemeend en ze ksute zijn hand, ze knuffelde hem stevig, en legde de dekens rond hem,."ik ben veilig,Zëiz e tegen hem,"Veilig bij jou."
Luthien had het briefje gekregen en ging als ene haas ervandooor, na zich t eveornschuldige, ze rende als een gek en kwam de kamer binnen ze zakte neer aan severus andere kant en begon te snikken. "papa word wakker."smeekte ze.

Sneep voelde dat hij gloeide, maar hoorde ergens ver in de verte twee stemmen. 1 stem kwam van een vrouw, ze klonk lief en bezorgd, de andere kwam van een tienermeisje en die klonk eerder bang. Ergens dacht hij die stemmen te kennen, maar kon er zich niet aan vastklampen. Hij zag de slang weer en voldemort die sprak dat hij hem dood wou. "laat haar dan met rust..." mompelde hij opnieuw. Hij voelde hoe iets in zijn nek begon te branden, hij voelde opnieuw de slangentanden in zijn hals boren. Het gif voelde hij opnieuw door zijn lichaam reizen. Hij had het gevoel dat dit eerder was gebeurd... maar was dat wel zo? Severus voelde hoe zijn lichaam meer begon te trillen.

"Je dochter is hier."sprak Chrisitna tgeen haa rman."Ze is heir voor jou, ze witl ook dat je weer wakker word net als ik, je vrouw, alles is goed, voldemort is dood, we hebben gewonnen je bent gelukig, we zijn getrowut en hebben ene rpachtige dochter."Zei ze rusitg.
Ltuhien elgde zich huilend tegen haar vader ana ze was bang dat hij dood ging

Sneep vocht tegen de pijn die hij voelde en probeerde zichzelf te dwingen wakker te worden, wat hem niet echt lukte. Hij greep naar de arm van Christina waar hij in kneep. "help me..." zei hij zacht tegen haar, om haar duidelijk te maken dat hij haar kon horen, maar dat het hem niet lukte om terug te keren naar de werkelijkheid. Hij voelde de tranen van zijn dochter op hem neervallen, maar hij had de kracht niet om ook tot haar te spreken, hij voelde hoe zijn wilskracht naar beneden ging en ook zijn greep rond de arm van Chris verslapte. Hij werd moe en wilde aan de ene kant wel opgeven. "ik ben te zwak..." fluisterde hij toen zacht, zijn vertrouwen in zichzelf begon te dalen en hij had nu meer dan ooit hulp van buitenaf nodig om terug te kunnen keren.