Between Love and Fire

"Dat is wel cool ik wil graag voor drivjer gaan proberen."Ze glimalchte naar asmodom. En keek hem aan."Vind je dat ook zo fijn?"Vroeg ze en ze keek danny aan


ninna bloosde hellemaal."Hee asmodom."Zei ze lif

Asmodom keek op en zuchtte.''Uhm gaat wel''. sprak hij maar hij loog. Hij haatte zijn vader, en omdat hij enigst kind was moest hij alles doen. Hij hoorde Ninna tegen hem praten.''Hey''. zei hij met een kleine glimlach. Ook dat nog, als zijn vader daar achter kwam was hij zo goed als dood. Hij wist geen eens dat zijn beste vriend een Potter was, als die dat wist, dan zou hij het kunnen schudden.

"alles in orde met je?Vëroeg ninna en ze keek hem recht aan, ze vond hem al een tijdje ;leuk en ze zuchten diep, ze wust neti wie zijn vader was

''Ja hoor''. zei hij opgeschrokken. ''Heel goed zelfs''. Hij toverde even een glimlach tevoorschijn.''Met jouw'? vroeg hij zacht. Hij hoopte dat ze snel op Zweinstein waren, dan kon hij na de indelingsceremonie naar de leerlingenkamer en weg van alles, of hij ging naar zijn geheime plek.

Luthien keek anar danny en xcuthen even ze gign zitten. "hebben jullie er zin in?Vroeg ze


Ninna keek naar asmodomd ei er gespannen utiza.g"ook wel."Zei ze emt een grijsn tegen hem en ze keek hem even aan

Danny keek op en grijnsde.''Ja hoor, zeker''. hij had er ook zin in gekregen. Zijn tante gaf les op school net als zijn oom dus dat was wel een groot voordeel. Hij kuchte even en staarde uit het venster, hij kende de geheimen van Asmodom, maar sprak er met niemand over, dat had hij hem beloofd.

Hij glimlachte nog even richting haar en staarde net als Danny uit het raam, hij wisselde even een oogcontact uit met Danny. Danny schraapte even zijn keel en keek Luthien, Asmodom en Ninna aan.''ik heb wel honger''. ''Asmodom ga jij even wat halen''? vroeg hij. Asmodom keek hem dankbaar aan en vluchtte de coupé uit. Hij rende naar het toilet en zakte daar tegen de muur aan. Hij ging met zijn handen in de haren en haalde even rustig adem.

hermelien2607 schreef:Chrisitna lachte weer naar hem, en ze keek hem zwoel aan."Hoe kom ik toch aan zo goede man SEv?"Vroeg ze ana hem heel zachjtes, ze keek anar hem."Hoe voel je je?"ze wist dat hij zich sneller moe voelde sinds de slange beet en alles, en sneller ziekig.

Sneep glimlachte naar haar terug en kuste haar eventjes. "ik zou het niet weten, maar ik vraag me dagelijks ook af, waar ik het aan verdiend heb om zo'n zorgzame vrouw te hebben..." zei hij zachtjes. Hij voelde zich vaak slecht en moe, maar vocht er toch vaak tegen. Maar hij kon echter nooit tegen Chris liegen. "Voorlopig gaat het nog met me, maar ik denk niet dat ik het feest tot het einde kan halen..." zei hij rustig. Sinds zijn 'beperking' kon hij al redelijk goed inschatten hoelang hij het nog kon volhouden voor het ziek gevoel te erg werd en hij weer even zorgen nodig had...

"Anders slaan we het feestmaal toch over, het is nisk bealrijnks voor jou, je ziet mrogen vanzelf wel welke neiwue leerlinge je in je afdeling hebt en als je straks instort kan je morgen geen les geven en heeft niemand wat aan je dus je kan beter even gaan lgigen lieverd, ik ga dan wel met je mee als gezelschap."Zei chrisitna lief.

Sneep had zin om haar als dankbaarheid opnieuw uitgebreid te gaan zoenen, maar omdat hij wist dat een leerling het zou kunnen zien deed hij het niet. Al wist hij wel dat het te zien moest zijn in zijn ogen, dat hij haar wilde zoenen. "Andere leerkrachten nemen wel ons werk over, dat hebben ze al eens moeten doen en Luth zal wel weten waarom we niet te zien zijn..." Sneep vond het echt niet fijn om zijn dochter hetzelfde te behandelen als de andere leerlingen, maar hij moest wel om geen argwaan te wekken...

"Inderdaad na het feestmaal zal ze dan wel anar ons toekomen, dus eht kotm wel goed maak je geen zorgen om haar, voel je niet shculdig, ze zal het je wel vergvenemn ze houd van je net als ik, ze wilt dat je gneoeg rust en zullen we andrs even gaan zitten een paar muinuten wie weet word je dan weer wat sterker omde treine ch tvol te houden."

"Mijn patrouille duurt nog drie kwartier. Daarna zou ik proberen te slapen in de lerarencoupé" zei hij rustig en hoopte dat Chris het niet erg vond, dat ze niet klef konden doen. Hij streelde over haar gezicht. "reizen zorgt er vaak voor dat ik nog sneller moe en ziekelijker wordt..." zei hij rustig.

"Dat weet ik severus, daaorm sidt voor jou ook nisk met een trein, w ekunne ons voortaan ebter anar zweinsveld verdwijnselen en dan naar zweinstien vanuit daar.Zïe ze tegen hem, ze voelde of hij geen koorts had

Sneep keek haar aan, hij voelde zich wel een beetje beroerd, maar had geen idee of hij nu koorts had of niet. Hij hoopte van niet, want hij had graag nog eens zijn dochter gezien, gewoon uit nieuwsgierigheid en omdat het toch al een lange tijd geleden was dat hij haar had kunnen zien. "Ik hou van je..." zei hij zacht toen ze aan hem kwam.

Chrisitna glimlachte."en ik van jou."Flusiterde ze, ze was lij dat hij geen koorst had en zuchten opgleucht."veder lopen maar?V"roeg ze rusitg."en weet je zkkr dat je het zo lang volhoud nog meot ik ands in me uppie veder potrieeeren?V"Roeg ze

"Ik weet het niet..." zei hij eerlijk. "Ik hoop van wel, want ik laat je niet graag ergens alleen achter..." Hij streelde door haar haren en dacht aan de tijd dat voldemort nog had geleefd en hij ver weg van haar had moeten leven. Hij had altijd al van haar gehouden. Hij wist nog maar al te goed dat hij elke dag in angst had geleefd, dat Christina iets was overkomen.

Chrsitian glimalchte."dit keer is het maar vboor 45 min.Zëiz e toen ze wist dat eht wkam odmat hij ahar destijds meost verlaten dat hij er nu neit zo dol op was haar zonder em te late. zZe keek hrem even aan en streelde d elitkeens in z ehals

"Het kan vrij snel gaan..." zei hij vrijwel direct "sorry..." zei hij er toen meteen na, omdat hij wist dat op de trein nu niets meer kon gebeuren. "maar die angst van toen was gewoon te erg." zei hij nog en knuffelde haar toen stevig. Hij wist niet of hij die angst van toen ooit zou kunnen kwijtraken of op zijn minst kon verzachten.

Christina pakte zijn hand zacht en ze keek hem aan."kijk jij nou maar uit voor slange voortaan.zëi z elachend."ik wa sin doodsangsst toen z ejou doodbloedend wegdroegne op die brancard, ik was half in shock en dwong ze mij jou te verzorgen."

Christina pakte zijn hand zacht en ze keek hem aan."kijk jij nou maar uit voor slange voortaan.zëi z elachend."ik wa sin doodsangsst toen z ejou doodbloedend wegdroegne op die brancard, ik was half in shock en dwong ze mij jou te verzorgen."

Sneep zuchtte, ze had verdomd groot gelijk. "Ik was erg blij dat jij de eerste was die ik zag toen ik weer bij was gekomen. Ik was zo opgelucht dat je nog leefde en je dankbaar dat je mijn leven had gered..." zei hij toen eerlijk en ging toen tegen de rand van de trein leunen. "Misschien is het toch beter dat ik ga slapen..." zei hij uiteindelijk, omdat hij zich nog beroerder begon te voelen.

Christina ondersteunde hem en begleide hem anar een elge coupe, ze sloot de deur op een maneir dat enkel zij lutien of sveus erin en eruit kodne en midnerva natuurlijk, zekeek naar severus."Ga maar lgigen.Zë deed haar cape af zoda hij die al amtnel kon gebruike he was in de trein toch warm gneeog voor haar, ze keek anar hem. "ik heb je enti in me uppie geret, samen met pleister heb ik eht egdaan."Gliamlchte ze

"jou drijfveer was totaal anders..." zei hij toen rustig en streelde door haar haren en ging toen pas neerliggen op de bank. "Als Luthien wat zou vragen over me, zeg haar dat zich geen zorgen hoeft te maken." zei hij rustig, ook al ging hij er wel vanuit dat Chris dat automatisch zou gaan zeggen. "en jij blijft me nog steeds verzorgen, telkens na een aanval of inzakking, ben jij daar om me te genezen... Plijster heb ik al lang niet meer gezien of mij zien verzorgen." zei hij rustig en keek zijn vrouw zwaar verliefd aan.

Chrisitna alchte even en ging naast hem zitten, de leerlinge redde het vast wel 5 minuten zonder een patrouie, ze elgde haar mantel over SEverus heen en ze ksute hem zachtjes op zijn voorhoofd, ze maakte van ahar vest die ze ook uitdeed een soort kussen, het was toch warm genoeg hierzo. "sluit je ogen maar,"Zei ze glimlachend.

Sneep kuste haar even op de hand. "wek je me als we in zweinstein zullen aankomen en ik nog slaap?" vroeg hij toen zacht. Sinds hij die beet had gehad, kon hij uren slapen en sliep ook vast. Chris en Luthien waren de enige twee die er nu nog in slaagden hem op elk moment te wekken.