Het begin.

Alice glimlachte. Ze vond Tijd een heel wonderbaarlijk begrip. Het leek eeuwen geleden dat ze Jasper had ontmoet, maar het stond nog vers in haar geheugen en in feiten was het hooguit een half jaar terug. Ze vond het heel fijn bij hem. Ze stopte even met het spelen met zijn haar toen hij ging verzitten maar begon toen weer door zijn haar te kriebelen, en zijn haar om haar vingers heen te wikkelen, toen hij weer stil lag. Ze glimlachte om zijn opmerking en gaf hem nog een kus. "Als je wilt kan ik het je ook héél vaak vertellen."

Jasper sloot zijn ogen weer en keek geamuseerd "daar hb ik geen bezwaar tegen hoor" zei hij vrolijk. ineens pakte hij een hand die niet aan het spelen was met zijn haar en hield die vast, ook hij dacht ineens aan de dag dat ze elkaar ontmoette, het was eigenlijk nogal droog, hij kwam een restaurant ofzo binnen en daar zat ze dan., en eigenlijk wist hij al meteen dat zij degene was met wie hij de rest van zijn bestaan mee wilde delen. Maar hij begon te praten over iets heeeel anders "maaruh, wil je nog weten waar je ouders hebben gewoond?" vroeg hij droog.

Alice grinnikte. "Je vraagt er zelf om." zei ze uitdagend, waarna ze Jasper nog een kus gaf. "Jasper, ik hou zoveel van jou, zoveel als dat ik van jou hou, heeft nog nooit iemand van jou gehouden. Bovendien is het niet mogelijk om mijn liefde voor jou te overtreffen, want ik ben gewoonweg de enige die van jou kan houden. Anderen kunnen je aardig vinden of je sympathiek vinden, maar ik slurp gewoonweg al hun liefde voor jou op en gebruik het zelf om van jou te houden zodat het niet mogelijk is dat ik ooit concurentie zal hebben..." zo ging ze nog wel even door met een heel groot lulverhaal over hoe veel ze wel niet van Jasper hield, terwijl ze hem vrolijk glimlachend aankeek. Ze hield pas op toen Jasper haar onderbrak met de vraag of ze het nou nog wilde weten. "Graag, tenzei je me binnenkort er gewoon mee naartoe neemt." zei ze toen lachend.

Rosalie lachte en knitke dat dat goed wa.s"De voglende keer nemen we wel ene bed hoor.ei ze lachend en plagent z ezoende hemz achtjes en hielp hem zodat hij door kon stoten.


"z wat zulle we is gaan doen?Vroeg ze leif aan calrisle ze hield echt van die man

Jasper luisterde vrolijk en geamusseerd naar het hele lulverhaal dat ze ophing en lachte even toen ze uitgepraat was en over het andere begon "ik neem je wel morgen mee ofzo" zei hij rustig. "goed, nu over je hele verhaal hoeveel je wel niet van my houd,...ik weet wat je voelt weetje nog dus ik weet hoeveel je van my houd, maar jij weet niet wat ik voel dus eigenlijk ben ik degene die een heel verhaal moet ophangen over hoeveel ik van jou hou" hij pplukte een beetje afwezig aan het gras terwijl hij haar aankeek. Opeens zonder enige waarschuwing ging hij rechtop zitten en draaide zich naar Alice toe. Hij pakte weer haar hand en trok haar bij zich op schoot. "Ik kan je wel laten voelen hoeveel ik van je hou" fluisterde hij in haar oor voordat hij der zachtjes in der nek kuste.

Carlise haale droogjes zijn schouders op "weet niet, heb jij een idee?" vroeg hij met een flauwe glimlach en een sexy wenkbrauw wiebel.

Emmett grinnikte "zeker een lekkerliggend bed dat lekker piept bij elke beweging, zullen ze erg blij mee zijn binnen" zei hij lachend terwijl hij droogjes doorging. moe worden zoude nze toch niet dus ze konden nog wel ff doorgaan. Hij hoopte enkel dat edward ook nogwel ff weg bleef.

Alice woelde even plagend door Jasper's haar, waarna ze grinnikte. "Is goed, ik hou je eraan." Alice glimlachte al voordat Jasper haar op zijn schoot trok. Ze had het aan zien komen en liet het gewoon gebeuren. Jasper dacht dan wel dat hij onverwachts deed, maar ze had zich zo erg op hem ingesteld dat ze altijd alles over hem zag. Ze sloeg haar armen om hem heen en sloot even genietend haar ogen. "Laat maar voelen." zei ze uitdagend, waarna ze hem ook even een kusje gaf.

Jasper grijnsde "denk je dat je het aan kan?"vroeg hij plagend. Hij kuste der weer vrolijk op der lippen en zuchte toen "nou ja al kan je het niet aan heb je pech" zei hij vrolijk. Hij liet zijn gave op haar los zodat ze precies voelde wat hij voelde elke keer als hij haar zag of als ze bij elkaar waren. Het gevoel was niet eens te beschrijven en hijwist zeker dat Alice precies hetzelfde voor hem voelde, althans dat hoopte hij xD

off: Heheh dat kanie voelen toch? xD

-On:

Alice knikte zelfverzekerd, en legde haar hoofd tegen Jasper aan. Ze sloot haar ogen en liet de emoties over haar heen komen. Haar hart vervulde zich ineens van nog meer liefde, hoewel ze had geweten dat haar hart al het maximale qua liefde bij zich droeg. Ze wist dat het de liefde van Jasper was die ze op dit moment voelde. Langzaamaan voelde ze tranen in haar ogen prikken, hoewel vampiers nauwelijks huilde, begon Alice nu dan toch te huilen. Het voelde allemaal zó echt, alsof zijn liefde, haar liefde was. Ineens had ze medeleide met Jasper met de emoties die hij moest verdragen. Ze sloeg haar armen steviger om hem heen en hield haar ogen gesloten terwijl ze zijn liefde door haar heen voelde gaan. Het voelde geweldig.

Jasper zag de tranen en glimlachte toen ze haar armen om hem heen sloeg "hm en k dacht dat je het wel aankon" zei hij grijnzend. hij zuchte geamuseerd. Hij streek de tranen weg die uit haar ooghoeken druppelde en gleed met z'n hand door der haar "ik zei toch dat het niet met woorde nte beschrijven was" vervolgde hij rustig.

Alice bleef zo tegen Jasper aan zitten, en kon het helemaal niets schelen toen ze Jasper's plagende opmerking hoorde. Ze hield hem nog steeds zo vast, zelfs toen ze langzaamaan zijn liefde weg voelde sijpelen en ze wist dat hij zijn kracht weer bij haar weg haalde. Ze had maar twéé emoties momenteel bij zich: liefdevol, en geroerdheid door Jasper's liefde. "Nee je hebt gelijk..." zei ze zacht, terwijl ze de tranen nog steeds voelde komen. Ze dacht expres aan deze ervaring terug, en voelde keer op keer weer de grote heoveelheid liefde die Jasper haar had laten voelen. Haar eigen portie liefde had ze aan gekund, maar als ze nog eens dezelfde hoeveelheid liefde erbij kreeg, werd ze gewoon geraakt.

Jasper glimlachte teder en kuste nu de tranen weg. "Kan je nagaan wat ik voel op het moment" zei hij grinnikend. Hij keek der aan en zag de blik in haar ogen wat haar gevoel bevestigde. Hij sloeg z'n armen wat steviger om haar heen en drukte haar dicht tegen zich aan, "maar wil je morgen nou nog naar waar je ouders hebben gewoond?" vroeg hij om op een ander onderwerp over te gaan. Waarschijnlijk waren ze nog lang niet klaar met dit onderwerp maar dit gesprek konden ze altijd later nog voortzetten. Het was nu helemaal donker geworden en het enige licht kwam van de maan en de sterren.

Alice liet zich gewillig tegen Jasper aan drukken, en sloeg nu haar armen om zijn nek in plaats van om zijn middel. Ze gaf hem een zachte, lieve en tedere kus op zijn mond, en legde toen haar hoofd weer tegen hem aan. "Wees blij dat je het voelt, het voelde echt geweldig." zei ze toen licht glimlachend, alweer haar ogen gesloten om van Jasper's aanwezigheid te genieten. "Als jij er met mij heen wilt, zou dat fijn zijn." beantwoordde ze toen zijn vraag, hoewel ze duidelijk nog steeds geroerd was door Jasper's emoties, en dat zou ze ook nog wel even zijn.

Esme lachte toen ze zijn gezicht zag."heel sexy carlisle."Zei ze lachend en palgent en ze zette zich beter tegen hem aan. Ze zuchte diep. ergens amakte z ezich wel zorgen om rosalie en emmett.

Rosalie knikte lachend en kreunde weer zachtjes. "hebben z epech we moeten esme en carlsile ook vaak gneoeg verduren, carlisles geludie die hij maakt zijn hellemaal erg."

Jasper kuste zachtjees terug en glimlachte toen vrolijk "mooi zo, dan hebbe nwe in elk geval voor morgen wat te doen" zei hij vrolijk. Hij ging weer liggen en nam weer Alice mee die nu op hem lag. Hij staarde haar aan en grinnikte toen weer "Jaa het is inderdaad geweldig dat alles te voelen wat iik jou net heb laten voelen maar soms kan het vervelend zijn, om dingen te voelen die andere voelen..." hij wachte even om zijn woorden op zichzelf te laten inwerken "maar goed" xD

hermelien2607 schreef:Esme lachte toen ze zijn gezicht zag."heel sexy carlisle."Zei ze lachend en palgent en ze zette zich beter tegen hem aan. Ze zuchte diep. ergens amakte z ezich wel zorgen om rosalie en emmett.

Rosalie knikte lachend en kreunde weer zachtjes. "hebben z epech we moeten esme en carlsile ook vaak gneoeg verduren, carlisles geludie die hij maakt zijn hellemaal erg."

oops sorry do (L)

Emmett schoot in de lach "god dat hoop k echt nooit meer te horen serieus" zei hij toen hij eraan terug dacht en gewoon gezellig verder ging. Hij kreunde even zacht toen Rosalie een beweging maakte.

Carlisle grinnikte eventjes en kuste der toen weer liefjes in der nek. "Altijd toch(H)" zei hij grijnzend over dat sexy gedoe. Hij was helemaal vrolijk.

Edward verveelde zich half dood, technisch kon hij zich niet dood vervelen dus ja. Hij had dus op het moment totaal geen behoefte aan naar huiss gaan want dan zou hij langs rosalie en emmett moeten en daar had hij al helemaal geen zin in en wat Carlisle en Esme op het moment deden wilde hij ook absoluut niet weten.

Hoewel Alice vrijwel nooit verast kon worden, werd ze dat nu wel. Ze was zodanig geroerd door Jasper's liefde dat ze geen notie maakte van het visioen dat ze kreeg voordat Jasper haar mee trok op de grond. Ze slaakte even een geschrokken klein gilletje en sloeg toen haar armen om Jasper heen waarna ze haar hoofd liefdevol tegen hem aan legde. "Goed, dan zijn we morgen dus weer buiten." beloofde ze hem zachtjes, met een liefdevolle stem. Toen Jasper uitlegde dat het niet altijd even fijn was fronste ze even, maar glimlachte ze al snel weer en gaf ze Jasper een tedere kus op zijn mond waarna ze haar hoofd weer op zijn borst neerlegde. "En daarom ben je natuurlijk zo graag bij mij, omdat ik negen van de tien keer vrolijk ben en je dan niets niet-vrolijks hoeft te voelen." zei ze grinnikend.

Rosalie voelde dat ze haar hoogtwpunt begon e bereiken. Ïk vrees dat je dat nog vaker te verduren krigjt.Zëi ze, bij eidere stoot kreunde ze zachtjes, ze keek hem eventjes ana en vroeg zich af of ze nu echt samen warne als sel of niet, zachtjes zeodne ze hem weer op de mond, ze keke hem aan, en was zo blij dankzij hem

Esmé keek naar calisle. "Zijn alle kdienren weh?"vroeg z ehem toen oepens uit eht neits, alsof ze wat schokkends van plan was, weer kuste ze hem

Jasper keek haar even sceptisch aan "dat is inderdaad ook wel zo maar dat is maar een klein iets" zei hij rustig "ik ben graag bij je omdat ik van je hou en wel op een onbeschrijfelijke manier en ook inderdaad omdat je vrijwel altijd vrolijk ben." Hij had een arm om haar middel geslagen hij lag met zijn hoofd op de andere zodat hij wat makkelijker naar Alice kon kijken omdat hij dan wat hoger lag, niet veel hoger maar toch scheelde het behoorlijk wat en hij wilde naar Alice kijken ^^

Emmett keek 'geschokt' "oh god help me!" zei hij dramatsich hij grinnikte vervolgens weer droogjes en voelde ook zijn hoogtepunt steeds dichterbij komen "naja als we hen horen dan doen wij toch gewoon hetzelfde?? wedden dat zij het erger vinden dan wij?"

Carlisle keek even om zich heen en dacht na "eh..ik geloof het wel ja..hoesooo???" vroeg hij meteen met samengeknepen oogjes en toen kuste zij hem en dus kuste hij weer vrolijk terug.

Rosalie alchte en voelde dat ze kwam, een kruen ontnspate haar, ze keek hem aan."heerlijk.Zëi ze gemeend tgeen hem, ze keek "goede oplossing trouwens."



"nou mischien knnen wij er dan weer eens wat leusk voor elakar van maken."Zei ze palgetn tegen carlisle.

Alice ging wat dichter bij Jasper liggen. Ze sloeg haar armen om hem heen en gaf hem een kusje in zijn nek, waarna ze hem ook nog een kus op zijn mond gaf. Alice grinnikte lichtjes. "Maar zou je van mij kunnen houden als ik minder vrolijk was? Volgens mij zou je dan niet eens bij me willen zijn."

jasper keek verontwaardigd "pardon?" vroeg hij droog "Alice...ben je alweer vergeten wat ik je net heb laten voelen?" vroeg hij met een lichte frons in zijn voorhoofd. "Ik hou van je hoe je ook doet of bent. zelfs als je niet altijd zo hyper en gek zou zijn...je bent toch myn angstaanjagende gekke monster?" hij glimlachte zijn perfect witte tanden bloot en kuste der zachtjes op der lippen "geloof my nou maar, hoe je ook bent ik zal altijd bij je blijven, tenzij jij wilt dat ik opdonder uiteraard." nu keek hij zielig.

Emmett kreunde ook toen hij voelde dat zij kwma, nog geen minuut later kwam hij ook en kreunde net iets harder dan dat Rosalie had gedaan. Hij bleef even stil staan en ging toen langzaam uit haar en leunde tegen de boom aan "jep" zei hij knikkend op haar 'heerlijk',

Carlisle keek verleidelijk "oeh. klinkt erg leuk" zei hij grinnikend. Hij maakte een simpele beweging en nu lag zij onderop en hij ging boven haar.

Alice grinnikte. "Ofterwijl je houd van mijn uiterlijk." concludeerde ze lachend, waarna ze overeind ging zitten. "Als ik mij totaal anders zou gedragen en je zou nog steeds van mij houden, zou dat betekenen dat je van mijn uiterlijk houd, en niet van mijn innerlijk want dat maakt jou niet uit." zei ze lachend, waarna ze Jasper weer een kus gaf en haar hoofd schudde. "Nee grapje, laat maar. Ik lok het niet uit."

Jasper rolde met zijn ogen en zuchte even diep "je bent hopeloos weetje" zei hij lachend. Hij kuste eventjes mee en grinnikte toen zachtjes "ik hou inderdaad ook van je uiterlijk, je bent gewoon knap, beeldschoon eigenlijk, maar al zou je er niet uit zien -" hij trok even een gezicht "dan nog zou ik van je houden" zei hj naar waarheid. Hoe ze ook zou zijn, zij waren voor elkaar bestemd dat kon niet anders.

Rosalie lachte, en deed haar jurk en alles weer goed, ze durkte zich dicht tegen hem aan en knuffelde hem. Ze hoopte maar dat hij hsaar ook als zijne chte vrienddin wilde net als zij hem als vriend.

Esmé lachte. Ën wát is meneer de dokter van plan?"vroeg ze alchend ana hem,/ "wilt meneer doktertje spelen?"Vroeg ze hem, op een fotue manier

Alice grinnikte en schudde haar hoofd. "Wedde van niet?" ze was maar een beetje aan het plagen en ze hoopte dat Jasper dat ook wel door zou hebben. "Als ik mijn haar nou eens knalroze verfde -niet dat dat er lang in blijft zitten- en een varkensneus had, en onder de acne zat, wedde dat jij dan niet met mij gezien wilt worden." ze woelde plagend door Jasper's haar en gaf hem nog een kus.