Lord of the rings two towers, new story

Legolas schoot achter Aragorn aan die ineens 10x zo hard kon rennen als dattie normaal kon, en dat was al snel xD maar hij kon alsnog niet echt tegen Legolas op (vind ik) Legolas rende met hem mee en onder het rennen vroeg hij waar aragorn van plan was al die spullen te halen en welke spullen ze nodig hadden.

Aragorn wachtte eventjes op Legolas, ook al kon Legolas Aragorn makkelijk bijhouden. "Een Kruid om wonden te genezen dat heet Peradioniëkruid." zei Aragorn. "Het is helemaal wit en we hebben nog meer nodig." zei Aragorn en hij keek zoekend over de grond.

Legolas knikte kort en ging ook op zoek, al snel had hij een stukje gevonden waar wat van dat kruid (geen zin om de hele naam te typen) groeide en hij pakte er wat van. "oke. wat nog meer? en trouwens. als je zegt we hebben tot morgen avond max..is dat dan echt max of hebben we misschien dan nog tijd?" vroeg hij voor de zekerheid. (hee dat rijmt xD)

Aragorn pakte ook een handje van dat kruid toen Legolas het had gevonden. "Uhmm ik weet het niet precies. Gandalf zegt dat we nog tot morgen avond hebben, maar hij kan er ook naast zitten en dat ze misschien al eerder heen gaat.." zei Aragorn wat betreurd. "We hebben nog Moraniellekruid nodig. Dat is met een blauwe bloem." zei Aragorn daarna gauw.

Weer knikte legolas kort en begon echter nog sneller te zoeken. Gandalf zat er vrijwel nooit naast maar dan zul je zien denken ze dat ze nog wel genoeg tijd hebben en dan is ze vanavond al overleden en dat risico konden ze niet nemen. Het zoeken naar het andere kruid was echter moeilijker dan hij had gedacht. tegen de tijd dat hij het had gevonden,lag Edoras al ver achter hen en kon je het stadje al bijna niet meer zien. Ineens voelde Legolas zich weer ongemakkelijk, er keek iets naar hen en het was niet goed. Hij ging rechtop staan en keek in het rond, hij dacht even wat beweging te zien onder aan de heuvel maar toen hij beter keek zag hij toch echt niets. Hij zocht weer verder maar bleef op zijn hoede en keek de hele tijd op en om zich heen.

Aragorn volgde Legolas en toen Legolas opeens omzich heen begon te kijken keek Aragorn naar hem. "Wat is er?" fluisterde Aragorn zachtjes. Hij keek nu ook in het rond. Hij voelde ook een beetje dat er iets niet klopte hier.

Legolas fronste "ik weet het neit....er is iets.." zei hij weer om zich heen kijken met samengeknepen ogen, en opeens zonder enige waarschuwing schoot er een pijl rakelings langs zijn hoofd en miste aragorn ook nog maar net, "dat is er dus" zei hij boos terwijl hij ook zijn pijl en boog pakte en op een mannetje mikte dat naar hen toe kwam stormen, dat ene mannetje...daar bleef het echter niet bij, het werden er al snel 5, toen 10..en ineens werden ze omsingeld door 15 mensen, 'zuiderlingen' dacht legolas te oordelen naar hun kleding en wapens.

Aragorn schrok best wel van die pijl die hem maar op een haar miste. "Mmm.. Fijn." zei Aragorn. Hij stopte het kruid eventjes in zijn zakken en pakte razendsnel zijn zwaard. Hij liep op de Zuidelingen af en begon flink op ze in te hakken.

Legolas bleef lekker staan waar die stond. was nog niet veilig maar afijn, hij schoot de ene pijl na de andere af, maar was vergeten nieuwe pijlen in zijn koker te doen waardoor hij er al snel doorheen zat, Hij volgde toen het voorbeeld van Aragorn en pakte zijn twee zwaarden en begon ook met een stelletje debeielen te vechten. het was duidelijk dat ze hen niet hadden verwacht, en dat ze eigenlijk van plan waren Edoras aan te vallen, dus als het hem en aragorn zou lukken ze samen te verslaan zou Edoras veilig zijn...voorlopig. Maar Saruman kan zen iet hebben gestuurd...die is dood..dus dan moest het Sauron zelf wel geweest zijn. Tijdens het vechten dat Legolas daaraan en er spookte van alles door zijn hoofd. deze gasten waren ook beroerd slecht in timen, als ze een dag langer hadden gewacht hadden zij alle tijd kunnen nemen om van het vechten te genieten en een beetje lol te maken althans hij dan, Gimli zou dan ook meedoen en dan zouden ze er weer een wedstrijdje van maken, maar nu met de toestand van Ydrilyn in ht hoofd kon hij zich moeilijk concentreren op wat hij echt aan het doen was en was hij al drie keer bijna hoofdloos geweest.

off weetje als jullie poste en ik online ben mogen jullie me best even porre hoor?(A)want zo als jullie weten vind ik het leuk met jullie te posten....

maar ja never mind wtf is er gebeurt?

Idrial keek naar Gandalf."weet je waar legolas en araogrn heen zijn ik heb het gevoel dat ze in gevaar zijn..."Zei idrial zachtjes, ze vond het neit leuk dat legolas haar zomaar had geloost, maar goed er deden nu andere dingen ertoe, en ze had het gevoel dat er wat goed mis was, ze keek even iedereen aan.

hehe xD omg het is zoooo lang geleden dat ik hier ben geweest heah my god en ik merkte dus dat er geen ene flikker is veranderd in de rpg's kortom jullie hebben nadat ik um ben gepeerd niet meer gepost xD en dylan is zo braaf geweest geen rpg's te sluiten ^^ brave Dylan, anyway Do, |Lego en Aragorn waren kruiden aan het zoeken voor Ydrilyn om haar beter te maken toen werden ze aangevallen door een stel zuiderlingen die ondertussen bijna zijn verslagen, de mensen in Edoras weten van niets omdat ze ook niets kunnen zien want aragorn en lego zijn best ver weg -.- anyway Lego is weggelopen bij Idrial omdat hij voelde dat het niet goed zat bij hem en gandalf
en iik weet niets te posten want ik moet wachten tot Laura post ne die is hier te oordelen naar de weinige posts die er zijn gemaakt niet meer geweest of in elk geval niet veel geweest.
duidelijk?

Het Zweed was Aragorn zeker uitgebroken, vooral toe hij Legolas niet meer zag. "
Legolas!!!" riep Aragorn kei hard. Hij sloeg nog wat Zuidelimgen neer en keek rond. Hij zag wazig, maar misschien kwam dat wel
door de stress. Aragorn moest doorgaan van zichzelf en hij mocht zeker niet opgeven.

Off: ben nu op m'n iPod, dus ben niet echt snel ofzo xd

Legolas was naar een van de dooie mannetjes gedoken die een pijl van hem in zijn nek had, hij pakte de pijl terug en schoot een mannetje neer dat Aragorn van achter aan wilde vallen "U riep meneer" zei Legolas grijnzend, Hij keek rond, er waren nog maar 3 mannetjes over en die schenen niet echt van plan te zijn hun nog aan te vallen. Ze sneakte langzaam weg maar Legolas had ze al door, pakte weer een pijl uit een dood mannetje en schoot 1 van de drie neer, nu deden die andere 2 niet langzaam meer en maakte ze dat ze wegkwamen "laffaards" gromde legolas geërgerd.

Aragorn grijnsde blij en tevreden toen hij Legolas hoorde en hij vond het wel vet dat die gastjes nu dood waren. Hij was blij met de overwinnening, maar toen dacht hij weer aan Ydrilyn en keek hij bloed serieus naar Legolas. "We moeten opschieten, voordat het te laat is." zei Aragorn nerveus. "Nog een plantje." zei Aragorn en hij speurde het natte gras af naar een geel achtig bloementje.

Legolas knikte ernstig maar kon geen grijns onderdrukken, hij was weer helemaal in zijn nopjes dat hij had kunnen vechten "Aragorn, wat moet je nog hebben?" vroeg hij toen even later . Het gras was doordrenkt met bloed van de zuiderlingen en dus was het allemaal een beetje lastig zoeken.

"Donkere steel, geel bloementje." zei Aragorn terwijl hij zowat op zijn knieen lag om het plantje te zoeken. Hij zag ook echt niet veel met deze donkere lucht. Hij keek omhoog en zag dat de lucht niet helder was, maar Aragorn wist dat het al een hele tijd zo was en zolang het kwaad er was ook nog wel zou blijven. Aragorn richtte zijn blik weer op de grond en keek weer zoekend rond. Ze hadden bijna alle plantjes.

Legolas fronste, zo'n plantje kon je enkel in het woud vinden en na de slag om de hoornburg was het gevaarlijk daar er zaten nog veel orks die het misschien overleefd hadden misschien hadden ze geluk en lag er in de buurt een plantje dat ze nodig hadden. Hij begon ook te zoeken en huiverde even toen het begon te onweren. Het betekende zeker niets goeds dit alles. "Aragorn, we moeten opschieten zometeen gaat het gieten en dat hebben we niets meer aan die planten!" riep Legolas die wat verder weg van Aragorn was ondertussen.

Idral gign opzoek anar legolas en aragorn. ze zuchte evne diep en zocht ook naar ht plantje.

Aragorn vond die onweer ook maar niks. "Je hebt gelijk, Legolas. Misschien moeten we dan nog maar opzoek naar koningsbloem. Die is ook geel, maar een stuk groter. Het heeft ongeveer het zelfde effect alleen je moet er veel meer van hebben... Zoals hier!" zei Aragorn en hij was bij een soort heuveltje die helemaal vol stond. "Een bosje moet genoeg wezen." zei Aragorn die meteen als een gek begon te plukken.

Legolas zuchte diep en begon rillingen te krijgen door het weer. Hij keek weer omhoog en huiverde. "Bah" zei hij zuchtend. Hij hielp Aragorn verder met het zoeken naar de planten en zag op een gegeven moment Idrial ronddolen. Hij ging recht staan en huiverde opnieuw door een koude windvlaag "zo moet het genoeg zijn Aragorn, daar is Idrail laten we terug gaan naar Edoras/" zei hij snel.Hij ging Aragorn voor en Liep naar Idrial "Idrial!" zei hij.

Aragorn pakte nog een paar bloementjes voor de zekerheid en trok toen een sprintje naar Legolas. "Zo moet het genoeg wezen." zei Aragorn en hij zag ook Idrial. Met een veel betekende grijns keek hij naar Legolas. Aragorn wist wel dat er meer tussen die twee speelde. Aragorn was blij toen ze weer bijna bij Edoras waren.

Idrial schrok en keek om, ze glimlachte meteen naar legolas, ze liep rustig naar hem toe."Daar zijn jullie."Zei ze glimlachend. ZE wilde he tneit toegeven maar ze was best wel verdwaalt.

Legolas grinnikte "was je ons kwijt dan?" vroeg hij met een geamuseerde blik hij wist heus wel dat het richtingsgevoel van Idrial haar nog wel eens in de steek liet en hij kende haar goe genoeg om te weten dat dat nu ook het geval was "Late we maar snel terug gaan naar Edoras, Gandalf zal wel aan het wachten zijn op ons voor Ydrilyn." ging hijh weer wat serieuzer verder.

Idrial werd lichtjes rood en knikte tent ekenen dat hij gelijk ahd, zachtjes drutke ze ahar lippen eventjes op zijn wang."is goed."Zei ze toen voer terug gaan ze keek Aragorn aan.

Aragorn glimlachte eventjes. Hij begon langzaam te rennen, want hij bang dat ze tijd te kort zouden komen. "Kom op." riep Aragorn naar achter en hij liep door de poort heen, op naar de godenhal en zo naar Ydrilyn.