Secrets(HP)

Sneep omhelsde Chris en probeerde haar te troosten. "Melian is gebrainwasht ze weet nauwelijks wat van vroeger, ze weet enkel nog dat ik haar broer ben, maar haar tijd op zweinstein weet ze niets meer van." vertelde hij aan haar. "Ik vond haar pas terug toen het al te laat was, anders had ik geprobeerd het tegen te houden..." Hij voelde zich gewoon gedwongen om het haar te vertellen.

Melian rukte haar arm los. "Je bepaald mijn leven niet!" riep ze fel terug. Ze pakte haar shirt en deed die aan. Ze liep kwaad de kamer uit en gelukkig had ze haar toverstok nog weten mee te gritsen.

Off:
Ik kom zo online.

Christina keek triest, ze msite haar ect. "is er ene kans dat ze mij weer zal gaan herrineren? ik mis er echt...Zëi ze gmeeend en ze zakte tegen sevuers ana en snikte


amycus keek naar haar en stond op."ik bepaal je elven wel!"riep hij en hij keled zich aan hij rende haar achterna."ik ben je man ej horot anar me te lsutiere

Melian keek hem kwaad aan. "Als je zo door blijft, dan ben je helemaal niks meer van me." riep ze kwaad uit en ze liep de trap af. Ze was echt woest. Dat Amycus ook zo'n klote kant had en dat werkte Mel soms echt super op haar zenuwen. Ze pakte haar toverstok en deed de spreuk de zie van Severus moest gebruiken als ze in de problemen was en Melian vond dit wel een probleem.

"Ik weet het niet" zei hij naar waarheid "ik heb nog nooit de kans gehad om te kijken hoe sterk haar geheugenslot is. Misschien breekt het als ze je ziet, en in het ergste geval moeten we haar martelen voor het slot breekt..." Dat laatste zat hij echt helemaal niet zitten. Hij voelde dat Chris wegzakte en greep haar steviger vast en trok haar terug recht. Sneep drukte haar erg stevig tegen zich aan.

Amycus voelde zich boos worde en pakte haar vast en duwde haar ruw tegen de muur, hij kuse haar of ze het widle of neit."We gaan vrije of je wilt of iet.riep hij uit

Chrisitna zag iets bij severus zak oplichten"Voglens mij roept iemand je op..."Zei ze zachtjes tegen hem ze wou neit dat hij weg ging amar het meost misschien. ze widle graga melian zien

"Blijf van me af." zei Melian en ze gaf Amycus even een klap in zijn gezicht, zodat ze om hem heen kon lopen. Melian vroeg zich af waar Severus bleef. Straks zou Amycus haar nog wat aandoen ofzo. Melian wist niet waar ze heen liep of waat ze uberhaupt heen kon lopen.

Sneep keek naar zijn zak en schrok op. "Mel is in gevaar... anders roept ze me nooit op..." Hij keek naar Chris "Ik wil je wel meenemen, maar het lijkt me niet veilig. Amycus zal waarschijnlijk in de buurt zijn en als hij opmerkte hoe goed we het met elkaar kunnen vinden hebben we grote problemen... Ik heb liever dat je hier zou blijven." Hij streelde door haar haren en kuste haar nog eens op de mond. "het spijt me..." Hij liep toen meteen zijn kantoor uit, zweinstein uit en verdwijnselde naar Melian. Hij kwam terecht in haar kamer en zag wat Amycus bij haar deed. "Laat haar met rus, Amycus... Je vermoord haar en dan is ze niets meer waard..." zei hij dreigend tegen hem.

"ik zla haar nooit vermoorde Sneep, dat weet je donders goed!"riep amycus uit, het was waar hij zou melian nooit vermorode hij hield van ahar, hij zou haar hooguit een klap geven, hij keek vuil naar Severs."Waar bemoei je je mee sneep? het gaat je niets aan als ik ruzie heb met mijn vriendin!"riep hij vel uit.


Christina had hem zachtjes terug gekust."Doe voorzichg, en kom asljeblieft of snel terug of haal me, ik wil melian zo graag wer zien.Zëi ze smekend en ze keek hem na, ze zou hier gewoon op hem blijven wachten, ze dacht dat hij dat wel goed vbond, ze ging achter ze bureu zitte en pakte een veer en inkt en begon te schrijven
Lieve Lily,
hoe is het nu met je?
Het spijt me dat ik niet kan vertellen waar ik ben,
ik mis je
liefs Chris.
ze verstuurde de brief.

"Ze is mijn zus Amycus en dat weet je verdomd goed en weet ook dat dat meer geld dan een simpel vriendje van der..." Hij keek even bezorgd naar zijn zus om te checken of alles goed met haar was. "Waarom val je haar trouwens zo aan?" vroeg hij rustig.

Melian was echt super opgelucht dat Severus er was en ze ging achter hem staan. Ze pakte zijn donker zwarte mantel vast en kneep erin. Waarschijnlijk werd Amycus nu nog bozer, omdat Sev zich er mee bemoeide. "Dank je, Sev." fluisterde ze zachtjes tegen haar broer.

"het gaat jou gene bal aan waarom ik boos met ben, ze is oud en wijs gneeog zlef er ruzie's op te lossen, ze is toch geen baby meer?"Vroeg amycus nog bozer dan net.

Sneep keek Amycus kwaad aan. "Je weet goed genoeg dat Melian minder in staat is om zich te verdedigen sinds de heer haar gehersenspoeld heeft..." Hij kon het al een lange tijd niet meer verdragen dat Amycus daarvan profiteerde. "Hoe je het ook draait of keert... Melian blijft mijn zus en ik sta altijd aan haar kant..."

Melian liet Severus los en ze keek naar Amycus. "Amy, kap met ruzie maken!" riep ze bijna met vol geschoten ogen. Ze haatte het zo om ruzie te hebben met Amycus. Vooral omdat ze dan best bang voor hem werd. Melian had vaak het idee dat hij je dan snel een klap kon geven of zichzelf niet meer kon beheersen.

"lkaat me alleen met haar praten."Riep amycus toen weer boos. "ga zelfs eens een vrouw zoeken sneep! o nee wacht dat kan niet niemand wilt je! je begrijpt het niet, en ik hou van melian je weet dodners goed dat ik er noooit echt wat aan doe!"riep hij uit.


Christina zuchten diep en hootpe daty alles goed was met lily, ze msite haar broer

Sneep keek woedend naar Amycus en zat even met zijn gedachten bij Chris, maar dwong zichzelf nooit aan haar te denken in de buurt van de heer zijn trouwste dienaars. "Ik hoef helemaal geen vrouw, dat bezorgd je alleen maar last en hinder bij de missies voor de heer van het duister!" riep hij naar hem terug. Hij keek even naar Melian en keek haar bezorgd aan, hij liet haar echt niet graag alleen bij Amycus als die zo overstuur was. "Wat wil jij Melian?" vroeg hij toen rustig aan zijn zusje.

Melian keek eventjes moeilijk. Als ze de een zou kiezen, dan zou de ander boos worden. "Amy, jij moet gewoon niet zo bazig doen." zei Melian en ze wist dat eerlijkheid in een relatie gewoonweg het belangrijkste weg.

Eigenlijk widle amycus er tegen in maar als hij dat deed was hij aha rkwijt wie weet moesdt hij tijdenlijk even dimme.Hij dacht na en besloot zich een tijdje rustig te houden."Goed mijn lief je hebt gelijk."Zei amycus toen, als ik je amar zo snel mgoenlijk bij hem weg krijg, dacht ie stiekem

Melian was blij dat Amycus weer rustig was en ze zuchtte opgelucht. Melian keek Severus aan en keek hem eventjes lief aan. Ze was blij dat hij toch was gekomen, anders had die ruzie misschien nog wel veel langer geduurd.

Sneep keek naar Melian. "Hou je vooral niet in als je nog eens bedreigd voelt door gelijk wie dan ook. Ik sta hier binnen de paar seconden..." zei hij rustig en knuffelde haar even. Hij had helemaal geen vertrouwen in Amycus, maar sprak dat niet vollop uit.

Amycus liep op emlain af."Het spijt me, vergeef jhe het me/"Vroeg hij ahar peoslief en hij gaf haar een kusje op haar voorhoofd. "ik wil geen ruzie met jou ik ghou van je."

Melian keek naar Severus en ze knikte. Ze gaf Sev nog eens tevige knuffel voordat ze zich wende tot Amycus. "Okee. Ik vergeef het je." zei Melian rustig en ze had haar handen gevouwen.

MYCUS KEEK dankabar en gaf haar een knuffel en hij glimalchte/."Damnkej mijn aller mooiste .Zëi hij tegen aha rmet ene elvie blik

Severus keek naar de twee en zuchtte, te lang hier blijven was ook niet goed wist hij. "Melian, ik ga terug naar zweinstein, moet zo beginnen aan mijn volgende les..." Hij hoopte dat Chris nog in zijn kantoor zou zijn en dat Amycus zich een beetje zou gedragen bij Melian als hij weg zou zijn.

Melian knikte. "Kom je wel weer snel terug?" vroeg ze een beetje smekend. Melian hield veel van haar broer en wou hem echt niet missen. Hij was het enige wat ze nog had.. Samen met Amycus dan.