Lord of the rings: The new bloodlines

Ltuhien keke elgolas evne aan en gliamclthe naar hem, "en je ehtb em evrtelt dat je al die wedstirjdne die jij en gimli deden steedss wonenZei ze alchend. ën waaorm zouden ze me neit afkeuren? Vroeg ze toen nog steeds nevreus.

Legolas lachte "jah ik heb ze allemaal gewonnen en dat vond gimli nou niet zo geweldig, al helemaal toen ik die olifant neerhaalde zag je gewoon dat hij zwaar baalde" Hij bleef even van het moment genieten ne keek haar toen weer aan "omdat je knap lief slim en gewoon geweldig bent daarom keuren ze je niet af" zei hij seireus.

Ltuhien begon meteen te blozen je kon wel merken dat ze altijd verlegen werd van complimentjes, ze pakte de hand van haar man vast, en vond eht geweldig met hem. "Weten jullie twee wel hoe vel ik van jullie nhoud en hoe blij ik ben jullie te hebben?Zëi ze toen, ze keke legolas an en was al eits minder bang om zijn vrienden t zien dan ent, ze ontspande weer volledig.

Amarië luisterde naar het gesprek tussen haar ouders, totdat het van onderwerp veranderde. Toen dwaalde haar gedachtes af. Ze keek naar buiten, naar de mooie natuur die er was. Ze zuchtte. Wanneer zouden ze er nou eens eindelijk zijn.

off
whaha het is ong. zo'n week reizen naar Gondor xD en dan loopt ze nu al met de gedachten van wanneer zijn we er:P grappig xD

Legolas grijnsde eventjes en zag toen dat Amarië's gedachten langzaam afdwaalde naar ergers dat niet hier was. Hij porde haar eventjes "waar zit jij met je gedachten?" vroeg hij droog.

Off:
Ja drm xD Lachen toch? ;p

On:
Amarië keek gescrhokken naar haar pa. "Oh, ik vroeg me af of die reis nog zo lang duurd, want ik ben het nou al helemaal zat." zei Amarië en tikte ongeduldig op haar knie.

Ltuhien schoot meteen in de slappe lach. "Je moet nog een weekje zitte hoor schat."Zei ze toen alchend tegen haar dochter. maar goed dat d eketos snachts vertgroot werd zodat er ook bedden stonden met magie,

Amelian stond geleund tegen de witte muur. Heel de stad was in het wit, ze vond het wel mooi, maar wit kon soms echt op haar zenuwen werken, omdat ze het kleur beu was gezien. Dat was dan ook de reden waarom ze de meest kleurrijke kleren droeg, omdat ze meer kleur wou zien in de stand dan alleen maar wit, zwart en grijs...

Éomer liep dromend door de gangen van de gouden hall.
hij dacht terug aan de jaren van oorlog tegen Sauron.
" Goh, dat waren nog eens tijden." mompelt hij glimlachend.
Hij was nu koning van Rohan maar hij kwam graag in Gondor.


Sarion liep door de ruines van Mordor. alles wat zijn vader had berijkt was weggevaagt.
hij was van plan om het werk van zijn vader voort te zetten de magie gebruiken die hij had gekregen bij zijn geboorten.
" Geen zorgen vader." zei hij. " ik zal de klus klaren"

Amarië zat nog steeds verveeld in de koets. Ze keek om haar heen en hoopte echt serieus dat ze er snel waren. Amarië zuchtte duidelijk hoorbaar. Ze tikte met haar vingers op haar knie en droomde een beetje weg.

Legolas keek even van Luthien naar Amarië en schudde grijnzend zijn hoofd. "Amarië het duurt echt nog wel een tijdje voor we in Gondor zijn hoor" zei hij toen er een dag was verstreken (ik vind dat er een dag is verstreken) het was ondertussen ook al weer avond maar het zou nog dagen duren voor ze er waren. Vanaf Rohan duurde het al 6 dagen te voet om in Gondor te komen en ze waren nog niet eens in het land van Rohan.

Luthien keek haar man even aan en alchte om haar dochter, ze vond eht heelrijk zo emt haar gezinnetje. "zeg legola swat was je eigluk ana doen dat we zo lang meosten wachtne?"Veroeg z elachned.

Legolas keek om naar Luthien "huh?..oh euhm gewoon een beetje rondlopen...ik probeerde te bedenken waarom Aragorn ons zo dringend wilde spreken" (ik vind dat ze het nog neit weten (a)) zei Legoals rustig. Hij keek naar buiten en dacht weer na. wat zou er zo belangrijk zijn dat ze halsoverkop naar Gondor moesten van Aragorn?.

Amelian wist dat de vrienden van haar ouders en hun kinderen langs zouden komen en dacht dat het gewoon een gezellige bijkomst zou zijn. Maar de laatste tijd had ze het gevoel dat er wat stond te gebeuren, maar haar vader loste geen woord. Ze hoopte maar dat ze het zou kunnen vinden met de leeftijdsgenoten die af zouden komen. Ze strekte zich even uit en liep naar buiten toe...

Luthien zuchten."ik hoop dat eht wat leuks si en geen rot mededeling dat er weer opnieuw kwaad bestaat ofzo."Zei ze zachtjes tgeen aha rechtgenoot ze streek door haar dochters haar.

off: is het goed als ik hier ook Idril speel?

on:
Amelian liep over het plein en liep langs de witte boom. Die boom vond ze echt stom, maar zei dat nooit, omdat haar ouders altijd kwaad werden als ze dat zei. Rustig liep ze door tot het einde van het plein en ging daar op de rand zitten. Dat deed ze wel vaker als ze wilde over het land van Minas Tirith en Gondor. Ze wist dat ze nooit zou regeren over Gondor, maar kon het toch niet laten om daarover te gaan fantaseren.

Sarion liep weer over de ruines van Mordor en bleef maar ijsberen.
" Hoe kan ik het doen." mompelt hij.
" Ik kan net als vader een ring maken en de wereld over heersen. maar een gouden ring kennen ze al en dan denken ze dat vader weer uit de dood is op gestaan."
Sarion kijkt naar de doom berg. " Ik ga voor een zilveren, dan staan ze voor een raadsel en zullen de mensen bang worden als ze eenmaal weten wie ik ben." grijnzend kijkt hij voor uit.

saaa man..watser allemaal gebeurd ik heb serieus tering veel gemist
ik haat het dat ik zo weinig online kan komen en als ik online kan komen zit ik zwaar illegaal >< klote man
stuur ff iemand een mail met wat er allemaal is gebeurd hiero op rpgworld want serieus ik mis een paar dingen die ik liever nog had zien staan ><

Off:
Boem! Ik begin gewoon ergens:P

On:
Na drie dagen onderweg te zijn geweest, stapte Amarië uit de koets en ze keek rond. Minas Tirit was echt mooi. Ze keek haar ogen uit. "Hehe, eindelijk zijn we er!" zei ze tegen haar ouders.

Legolas keek naar de witte stad en zuchte, laatste keer dat hij daar was geweest was Aragorn gekroond tot koning. Hij keek naar zijn dochter die er schijnbaar veel zin in had. "kvraag me af wanneer Gimli en alles komt. een wedstrijdje orkje vermoorden is altijd leuk maar die tijd is helaas geweest" zei hij zuchtend.

Luthien keek anar haar man en dochter en alchte eventjes, ze wist nog wel hoe het euit had gezien hier. maar sinds de oorlogne voorbij zijn is de stad prachtig zo als altijd."

Amarië huppelde eventjes vrolijk rond. Ze was echt zo super blij. "Ik ben echt zo blij dat we hier nu zijn!!!" riep ze enthousiast en ze bleef nu stil bij haar ouders staan.

Legolas lachte even om zijn dochter "dat zien we ja dat je het leuk vind" zei hij grijnzend. Hij keek naar boven waar het baken van Gondor jaren geleden een grote opstand had ontketend aangestoken door Pippin. Legolas zuchte even "nouh laten we Aragorn maar gaan zoeken" zei hij vrolijker dan normaal.

"Ja goed idee, pap!" riep Amarië nog steeds zo opgewonden als net. Ze klapte eventjes blij in haar handen. "Ik heb er echt zo'n zin in!" zei ze. Amarië begon alvast vooruit te lopen, ook al wist ze de weg niet. Vrolijk zong ze een liedje in het Elf's.

Luthien lachte toestemend."Dan zie ik Arwen ook nog eens een keer."Zeiz e vrolijk