Het begin.

Alice zuchtte toen Jasper vroeg of ze er zelf af ging. "Oké, oké ik ga al... als je zo graag van me af wilt...?" ze zuchtte dramatisch en liet Jasper toen los waarna ze quasi gekwetst weg liep, zonder hem eerst nog een kus te geven, hoewel ze zo vrolijk was van binnen dat Jasper direct wel zou merken dat ze helemaal niet gekwetst was. Ze ging naar de badkamer en keek in de spiegel waardoor haar ogen even groot werden. Wat had ze ins hemelsnaam met haar haar gedáán? Rustig begon ze haar haar goed te doen.

Jasper was grijnzend achter haar aan gelopen en stond nu in de deuropening te kijken naar hoe Alice der haar goed deed. "ik zei het toch" zei hij met een ontschuldig gezicht. Hij zette zich af tegen de deurpost en ging achter haar staan waarna hij zijn armen om haar middel heen sloeg (ya know?) en zijn kin op haar schouder zette.

Alice glimlachte via de spiegel naar Jasper, en pakte er op een gegeven moment maar een borstel bij omdat het zelfs met haar handen niet lukte. Ze begon zichtbaar langzamer te werken toen Jasper zijn armen om haar heen sloeg en zijn kin op haar schouder legde. Vijf minuten later legde ze de borstel neer en draaide ze haar hoofd waarna ze een kus op Jasper's wang gaf, omdat ze die kus gewoonweg nergens anders kon plaatsen. "Zelfs als je niets zegt ben je goed in afleiden." zei ze zacht, waarna ze grinnikte en nog een kus gaf. Vervolgens probeerde ze haar haar weer goed te doen.

Jasper grijnsde "goed heah"zei hij trots. Hij porde haar in der zij en liet haar maar even los zodat ze verder kon met waar ze mee bezig was zonder dat ze polioachtige bewegingen moest maken omda hij er tussen zat.
Hij leunde dit keer tegen de gootsteen en stond dus naast haar. Hij sloeg z'narmen over elkaar en begon Alice aan te staren.

"Ja geweldig, knap van je Jazz." Alice probeerde Jasper's gestaar te negeren, maar dat gaat nogal lastig als het de liefde van je leven is die je probeert te negeren. Toen ze bijna klaar was kon ze echt niet meer tegen dat gestaar en prikte ze met de borstel tegen Jasper's buik aan. "Niet zo staren, je wilt niet weten hoe moeilijk het is om je te negeren." zei ze lachend, waarna ze snel haar haar af maakte voordat Jasper haar weer afleide.

Jasper grinnikte en wreef even over zijn buik waar zij hem had gepord met de borstel. "Ik weet hoe erge moeite jij ervoor moet doen niet te reageren maar daarom is het ook zo leuk, je kan het niet negeren" hij lachte vrolijk "ben je klaar?" hij ging weer recht staan en keek haar schuin aan.

Alice wapperde plagend met haar hand naar Jasper alsof ze hem wilde slaan, maar er net niet bij kon. "Nouhou, Jaz, dat is gemeen." zei ze lachend, waarna ze de borstel in zijn handen duwde. "Jij kan ook wel een borstel gebruiken." zei ze lachend, waarna ze hem voor de spiegel duwde en haar armen om hem heen geslagen hield in dezelfde houding als Jasper daarvoor, maar omdat zij haar hoofd niet op zijn schouder kon leggen, legde ze haar hoofd maar tegen zijn rug aan. "Vanavond ga ik douchen, of jij dat nou toestaat of niet." zei ze toen lachend. Ook vampiers vonden het wel eens lekker om onder de douche te gaan.

Jasper werd ineens voor de spiegel geduwd en kreeg een borstel in zjjn handen geplant "okee." zei hij met opgetrokken wenkbrauwen. Hij keek even om en moest moeite doen om niet te lachen om hoe Alice deed. "jammer heah dat je kleiner ben dan my?"vroeg hij plagend. hij deed z'n haarsnel, veel sneller dan Alice hij had natuurlijk geen last van haar hoofd op zijn schouder en draaide zich toen abrupt om waardoor zij nu met haar hoofd tegen zijn borst aan stond.

Alice schudde lichtjes haar hoofd. "Naah, volgens mij staat dit veel comfortabeler dan als je moet bukken om je hoofd op iemands schouder te leggen." zei ze optimistisch. Ze bleef gewoon in dezelfde houding staan als ervoor toen Jasper zich omdraaide, en kriebelde met haar vingers over Jasper's rug. "Zie je? Ik kan mijn hoofd tegen jou aan leggen, en jij kan dat niet." zei ze toen lachend.

Jasper schudde grijnzend zijn hoofd "oke daar heb je inderdaad gelijk in" zei hij al even vrolijk "Maar nog , jij moet op je tenen gaan staan wil je me een kus geven iik hoef me enkel lichtjes te bukken.." op je tenen staan was naar zijn idee wat lastiger, vooral als je stond te zoenen en je moet je evenwicht houden/

Alice grinnikte. "Daar heb ik ook al wat op uitgevonden, wil je weten wat?" ze deed even de bevaamde wenkbrauwwiebel, en keek Jasper uitdagend glimlachend aan in afwachting op zijn antwoord.

Jasper trok beide wenkbrauwen nu op "eh. wil iik dat weten?" vroeg hij argwanend. Hij plaagde haar maar, hij wilde eigenlijk best wel weten wat zij had uitgevonden waardoor op haar tenen stana niet nodig was als zij hem wilde zoenen. Hij keek haar schuin en afwachtend aan.

Alice grinnikte en liet Jasper los. "Moet je zelf weten of je het wilt weten." zei ze lachend, waarna ze hem mee de badkamer uit trok. "Maar jij hebt een belofte te houden meneer, dus we gaan weer naar buiten." zei ze toen veelbetekenend.

Jasper keek eerst even verbaasd en toen begrijpend "oh, ja rustig xD jeetje ik wil eerst weten wat jij heb uitgevonden" zei hij grijnzend. Hij hield haar tegen voor ze hem verder mee sleurde ergens heen en keek der weer afwachtend aan.

Alice glimlachte. Ze had wel geweten dat Jasper er te nieuwsgierig voor was. "Nou, het is héél simpel." zei ze toen grinnikend. Ze draaide zich weer om, sloeg haar armen om zijn nek, en sprong een klein beetje in de lucht waarna ze haar benen om Jasper's middel heen sloeg, alsof ze op zijn rug zat maar dan op zijn buik (ya know die houding als je op iemand's rug zit xD), waarna ze Jasper begon te zoenen.

off
jaa ik snap ik heb dat een x bij me ex gedaan xD het zit heel fout zeg maar hahaha xD

Jasper schoot eerst eventjes in de lach tot ze hem zoende en hij dus wel mee moest zoenen. naja het moest niet maar hij deed het graag en zonder mokken(A) hij sloeg z'n armen om haar heen aangezien ze weggleed en hield haar op der plek. Na een paar minuten brak hij de kus af en lachte "zo is het inderdaad handiger ja" zei hij vrolijk.

off: Heheh jah I know het is fout maar wel iets voor Alice xD

-On:
Alice keek Jasper vrolijk aan toen hij de zoen onderbrak, en legde haar hoofd tegen hem aan. "Véél makkelijker, en het is handig dat we vampiers zijn, want volgens mij houden mensen dat nooit vol zo hangend." zei ze toen lachend, waarna ze hem nog een keer zoende en hem toen langzaam los liet zodat ze weer op de grond terecht kwam. "En nuuuuuu, mag jij jouw belofte nakomen ." Het was wel duidelijk dat ze er zin in had, anders zou ze er nooit zo over doorgaan.

jasper zette haar neer en grinnikte "goed goed we gaan al" zei hij zuchtend. Hij pakte haar hand en gooide haar op zijn rug zo zouden ze veel sneller zijn waar ze moesten zijn dan als Alice zelf zou rennen aangezien hij veel sneller was dan zij. "het is niet ver hier vandaan eigenlijk. Ik was een beetje rond gaan vragen en op een gegeven moment was ik in een straat en ik hoorde iemand zeggen mevrouw brandon, dus toen ben ik erheen gelopen, er leven nog enkele leden van je familie maar die zijn over de wereld verspreid, het huis waar je ouders hebben gewoon, dus jij ook, is nu leeg en staat te koop" vertelde hij tijdens het rennen.

Alice sloeg haar armen om Jasper's nek en legde haar hoofd weer tegen hem aan. Ze hield ditmaal wel haar ogen open tijdens het rennen, om de weg zelf te herinneren voor als ze er zelf nog eens heen wilde -al vroeg ze zich af waarom ze erheen zou gaan zonder Jasper. Ze luisterde aandachtig naar wat Jasper te zeggen had. "Ik heb ergens een zus, leeft die hier nog? Of weet je dat niet?"

Jasper dacht even na "geen idee eigenlijk ik heb er nog niets over gehoord terwijl ik aan het spitten was" zei hij toegeefelijk. Hij sprong weer over enkele omgevallen boomstammen heen en aan het einde van het bos begon hij op normaal tempo te lopen, hier kwamen soms vast ook wel normalen mensen die niets wisten van mytische wezen zoals vampieren die over daken rende en al dat soort dingen.

Alice haalde diep adem en sloot even haar ogen. "Ik vind haar wel... Ik weet niet of ik naar haar toe ga, maar ik zou wel graag de mogelijkheid hebben om te kunnen kiezen of ik dat doe..." zei ze toen rustig, waarna ze haar ogen weer opende en om hen heen keek. Jasper had zijn pas vertraagd, en als mensen hen nu zagen zouden ze vast raar op kijken. Hoe vaak zie je nou twee volwassenen op straat waarvan de één de ander draagt? Zeker niet in die tijd!

off hehe xD lol

Jasper stopte even, ze waren bij de rand van het bos aangekomen en het zou verstandig zijn als Alice nu zelf ging lopen, het zou er nogal vreemd uitzien. ze zouden anders veel afkeurende blikken krijgen niet dat hem dat heel veel uitmaakte of iets maar toch het was vervelend om starende blikken te krijgen en de afkeurende gevoelens van de mensen om hen heen te voelen en dat sloeg hij liever over vandaag.

Alice scheen te denken wat Jasper dacht, en gaf hem een kus op zijn wang waarna ze voorzichtig van hem af klom terwijl Jasper verder liep. Niet lang erna liep ze gelijk met Jasper op en had ze een arm om hem heen geslagen. Dat was acceptabel voor de meeste mensen, vooral als ze zich voordeden als het verliefde jonge stel dat ze ook werkelijk waren -al dan misschien iets minder jong dan men zou denken.

Jasper had zijn arm om haar schouders heen geslagen en liep vrolijk met haar door de straten, het was niet ver meer lopen hooguit 5 minuten op mensentempo. het mensentempo haatte hij echter wel, het ging hem allemaal veel en veel te langzaam...maar jha hij moest zich aanpasse heah. Hij zweeg tot ze bij het huis waren, het was behoorlijk groot en niet echt een van de goedkoopste mar ook niet super duur dat het enkel door super rijke mensen betaald kon worden "hier is het" zei hij zachtjes kijkend naar het huis met een schiun hoofd.

Alice liep vrolijk met Jasper mee, en keek om zich heen of ze enig iets herkende. Ze stond net op het punt vragend naar het huis te wijzen, toen Jasper zei dat dit het huis was. Ze maakte een klein sprongetje in de lucht en klampte zich toen aan Jasper vast waarna ze op haar tenen ging staan -niet dat het nodig was want Jasper zou het toch we horen, maar het hoorde bij haar kinderlijke triomphbui waarin ze nu verkeerde- en fluisterde triomphantelijk in Jasper's oor. "Ik herken het!"